Teatr Współczesny jest jednym z najlepszych w kraju. Wszyscy pracują jak lokomotywa

MAŁGORZATA KLIMCZAK
[email protected]

Szczeciński Współczesny uważany jest za jedną z ważniejszych scen w Polsce. Dzieje się tak głównie ze względu na odważne poszukiwania repertuarowe – prezentuje dramaturgię najnowszą, zarówno polską, jak i obcą, a jego inscenizacje często są prapremierami, w większości w reżyserii Anny Augustynowicz, zaliczanej do grona najwybitniejszych polskich reżyserów. Wystarczy przypomnieć „Młodą śmierć” Grzegorza Nawrockiego (prapremiera 1996), uznaną przez krytykę za wydarzenie teatralne, spektakl „Moja wątroba jest bez sensu albo zagłada ludu” Wernera Schwaba, „Popcorn” Bena Eltona, „Polaroidy” Marka Ravenhilla czy „Komiczną siłę” Alana Ayckbourna.

Nie ma knucia i złych emocji

Ważnym wydarzeniem teatralnym w repertuarze teatru okazała się inscenizacja „Wesela” w reżyserii Anny Augustynowicz. Spektakl, uznany za najwybitniejszą realizację dramatu Stanisława Wyspiańskiego przez jury Festiwalu Wyspiański 2007, został zaprezentowany publiczności ogólnopolskiej podczas Warszawskich Spotkań Teatralnych, a także na scenach najlepszych teatrów w Polsce.

Zespół TW jest uznawany za jeden z najlepszych w Polsce.

– To są lata pracy ze sobą – mówi Arkadiusz Buszko, aktor. – Kształtowanie przez Anię Augustynowicz zespołu, w którym ludzie są mądrzy, w którym są światli, otwarci na pracę z różnymi reżyserami, w którym nie ma knucia, nie ma złych emocji. U nas się nie zdarza, że ktoś powie, że nie będzie grał w jednej sztuce w sezonie. U nas wszyscy pracują jak jedna lokomotywa. Jeden pracuje na wszystkich, wszyscy na jednego. Nawet ten w trzecim planie, który gra przysłowiowe zwłoki motocyklisty. Cieszę się, że jestem członkiem takiego wspaniałego zespołu.

Pelikan, czyli pożegnanie mięsa

Opinię sceny poszukującej ciekawych rozwiązań teatralnych, Współczesny zyskał również dzięki rozwijającej się współpracy z pokoleniem młodych reżyserów, których odważne realizacje budują repertuar teatru. Odzwierciedlają nowe spojrzenie na rzeczywistość nie tylko poprzez dobór tekstów, ale również rozwiązania formalne. Jako przykład można wymienić najnowsze przedstawienia Współczesnego: „Pelikan, czyli pożegnanie mięsa” w reżyserii Natalii Korczakowskiej, „Judyta” – Klemma, czy „Utwór o Matce i Ojczyźnie” – Marcina Libera.

Teatralne poszukiwania Współczesnego spotykają się z dużym uznaniem zarówno publiczności, jak i jury ogólnopolskich festiwali i przeglądów teatralnych, do udziału w których szczecińska scena jest regularnie zapraszana. Przedstawienia teatru znajdują się również w finale Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Te przedstawienia docenia szczecińska publiczność.

– Nie pracowałabym w tym teatrze, gdybyśmy nie nawiązali partnerstwa z publicznością, a pracuję w Teatrze Współczesnym już 20 lat – mówi Beata Zygarlicka, aktorka. – Świat się zmienia, ludzie się zmieniają, więc publiczność też się zmienia. Mam wrażenie, że ta nasza szczecińska czasami jest bardziej inteligentna. Myślę, że my szczecinianie mamy więcej czasu na refleksję, częściej się uśmiechamy, patrzymy na siebie inaczej niż w każdym innym wielkim mieście.

W tym roku Teatr Współczesny obchodził swoje 35-lecie.

"Judyta" Wojciecha Klemma jest spektaklem, który pokazywany jest na ogólnopolskich festiwalach.

"Makbet" w reżyserii Marcina Libera to przedstawienie wzbudzające kontrowersje.

Moje Miasto Szczecin www.mmszczecin.pl on Facebook