Strefa Płatnego Parkowania w Szczecinie. Spiesz się, żeby zapłacić. Albo mandat

Marek Jaszczyński
[email protected]

– Pragnąłbym się z państwem podzielić moją refleksją na temat SPP w Szczecinie w kontekście sytuacji, jaka miała miejsce przy ulicy Wyszyńskiego pomiędzy mną a pracowniczką SPP – mówi nasz Czytelnik. – Nie należę do grupy osób, które są pokroju: „byle tylko bić pianę”. Staram się być praworządnym obywatelem, a w szczególności wnosić wszelkie opłaty związane z eksploatacją mojego pojazdu. Nigdy nie zdarzyło mi się nie uiścić opłaty za postój, nawet wysiadając „na chwilę” wolę wrzucić te kilka groszy do automatu żeby później się nie stresować, czy zastanę po powrocie mandat, czy nie.

Pan Krzysztof po zaparkowaniu samochodu stwierdził, że w portfelu nie ma dostatecznej ilości monet, którą mógłby wnieść opłatę za postój. Poszedł do najbliższego sklepu, 30 metrów od miejsca zaparkowania, żeby rozmienić gotówkę.

– Zajęło mi to kilka minut, maksymalnie pięć – relacjonuje mężczyzna. – Ponieważ automat znajdował się naprzeciw mojego samochodu, zanim do niego podszedłem, od razu rzucił mi się w oczy „bilecik” za wycieraczką i pracownik SPP czujnie pilnujący mojego pojazdu.

Na moją prośbę i informację, że właśnie jestem w trakcie dokonywania opłaty i żeby w związku z tym pani wstrzymała egzekucję kary, a zwłoka wynikała tylko i wyłącznie z braku w moim portfelu monet przyjmowanych przez automat, usłyszałem opryskliwą odpowiedź, tu zacytuję: „jest tyle możliwości opłacenia za parking, że miał pan dostatecznie dużo czasu i trzeba się było spieszyć”, a w ogóle to pani nie ma obowiązku czekania, bo jak zaparkowałem, to w magiczny sposób już powinienem mieć parking opłacony.”

Pan Krzysztof zadzwonił do działu reklamacji, mając nadzieję, że tam uda mi się wyjaśnić zaistniałą sytuację.

– Nie dość, że dodzwonienie się do SPP zajęło mi cztery próby i dziesięć minut czasu, pan który odebrał był nie lepszy od pani – mówi Czytelnik. – Dowiedziałem się, tylko że nie znam przepisów ruchu drogowego i ich to nie interesuje, że byłem rozmienić pieniądze.

Poczułem się tak, jakbym naprawdę popełnił jakieś niewiarygodne wykroczenie, bez okoliczności łagodzących. W związku z tym dokonałem płatności i obiecuję poprawę. Zastanawiam się tylko, gdzie jest w tym wszystkim empatia i zrozumienie zaistniałej sytuacji? Nie wiem, czy moje 30 zł jest miastu tak potrzebne, że jego urzędnicy czekają tylko na moje najmniejsze potknięcie, żeby tylko dołożyć małe co nieco do kasy miasta. Nie wydaje mi się to jednak do końca w porządku, gdyż płacę w poczuciu własnej niewinności, nie dlatego że jestem bufonem nie potrafiącym przyznać się do winy, tylko dlatego, że kontroler nie odczekał nawet chwili, żeby zobaczyć, co się dzieje.

Skontaktowaliśmy się z biurem SPP, żeby wyjaśnić jak dużo czasu ma kierowca na opłacenie postoju.

– Zgodnie z ustawą o drogach, parkowanie zaczyna się po minucie – wyjaśnia Jerzy Fydrych, dyrektor biura SPP. – Nie interesuje nas czas, który kierowca traci na przejście z zakupionym biletem, bo postój jest już wówczas opłacony i łatwo to udowodnić. Biorąc pod uwagę opisaną sytuację było to dłużej niż jedna minuta. Inspektor w tym czasie zdążył zrobić zdjęcie i wydrukować upomnienie. Ale kierowca parkujący w strefie powinien być przygotowany do uiszczenia opłaty.

Podpowiadamy, że parkowanie można opłacić z pomocą telefonu komórkowego po aktywacji usługi mobiParking. Wówczas po wpłaceniu pieniedzy na konto płacimy za rzeczywisty czas postoju.

– Można kupić także kartę strefową. Jej wystawienie kosztuje pięć złotych, a minimalne doładowanie w biurze strefy to 20 zł – wyjaśnia Jerzy Fydrych. – Wówczas możemy zapłacić za parkowanie nie mając przy sobie gotówki.