Magda i błękitnooka Ira

Psiak został adoptowany ze schroniska dla bezdomnych zwierząt, kiedy był jeszcze szczeniakiem.

- Decyzja o adopcji psa była jednocześnie przemyślana i spontaniczna – wspomina Magda. - Od dawna wiedzieliśmy, że chcemy mieć psa i możemy zapewnić mu świetne życie, ale decyzja o wyjeździe do schroniska była całkiem nieoczekiwana. Tego dnia znajdowały się tam akurat szczeniaki kundelki, które były mieszańcami owczarka niemieckiego i husky. Ircia patrzyła smutnymi, przepięknymi, niebieskimi oczami zza krat. Gdy ją zobaczyłam, nie mogłam uwierzyć, że tak piękne stworzenie może nie mieć rodziny! Po 20 minutach siedziała już w aucie w drodze do domu.

Kiedy maluch był pod opieką nowej właścicielki zaledwie tydzień, Magda z Irą postanowiła odwiedzić rodziców, u których mieszkał wówczas kot. W trakcie zabawy ze szczeniakiem kocur niefortunnie wbił pazur w oko Iry. Istniało zagrożenie, że psiak nie będzie na to oko w ogóle widział. Na szczęście leczenie okazało się skuteczne. Wzrok udało się ocalić. W zranionym oku pozostał jedynie nierównomierny ślad na rogówce.

- Ira jest absolutnie wyjątkowa, mogę o niej opowiedzieć tysiąc historii, a w jej oczach widzę tylko miłość i oddanie – mówi Magda. - Kocha bieganie, zabawy z patykami i piłką, w której ukryte są psie ciastka. To pies, który niezwykle szybko się uczy. Zna mnóstwo komend. Za przysmak będzie się chętnie turlać, przeskakiwać przez przeszkody, czołgać się, przybijać łapę. Jest bardzo aktywna, dlatego uwielbiała lekcje z agility, na które wspólnie chodziłyśmy. Dla nas obu to świetna zabawa.