Z jaką datą stocznia powinna obchodzić jubileusz

Jeżeli traktować stocznię jako kontynuatorkę stoczni niemieckich, to już w 1848 r. najpoważniejsza stocznia w Grabowie firmy Nuscke produkowała okręty dla potrzeb marynarki wojennej. W 1848 zbudowano tu 32 szalupy dla piechoty morskiej. W 1863 r. stocznia firmy Nuscke przeniesiona z Łasztowni wyprodukowała tu 3 barki, 1 bryg, parowiec śrubowy morski i parowce rzeczne, rocznie 10-12 żaglowców i 4 parowce. Dobry okres rozwoju firmy skończył się wraz z przejściem na budowę okrętów żelaznych.

Dopiero w 1895 r. zbudowano tu dok pływający, w którym przeprowadzano remonty
statków obcych bander. W 1905 r. zbudowano pierwszy 3,5 tysiącznik. Pierwsza wojna światowa przyniosła znaczne ograniczenie produkcji i spowodowała iż w 1928 r. firma weszła do koncernu okrętowego „Deschimag" z siedzibą w Hamburgu, która zawiesiła produkcje statków w Szczecinie. A więc ten trop prowadzi na manowce.
W 1833 r. powstała fabryka wyrobów żelaznych J. Gollnowa, która od 1864 r. pod nazwą Aron i Gollnow rozpoczęła budowę statków żelaznych.

W 1889 r. oddział produkujący statki został przyłączony do późniejszej stoczni „Oderwerke”. W 1902 firma przyjęła nazwę „Stettiner Oderwerke AG fur Schiff und Maschinenbau”, przetrwała ona do 1945 r. To już bardziej obiecujący trop.

W pierwszych latach powojennych 1945-47 działalność władz polskich ograniczała się do zabezpieczenia terenów po dawnych dwóch stoczniach niemieckich „Oderwerke” I „Vulkan”. Dopiero we wrześniu 1947 r. rząd uchwalił program odbudowy stoczni „Odra” jako dużego zakładu remontu statków. Jednocześnie zlikwidowano stocznię nr 4 w Gdańsku, a jej wyposażenie wraz z 45-cio osobową grupa fachowców przekazano nowo powołanemu przedsiębiorstwu Stocznie szczecińskie. W skład przedsiębiorstwa weszły stocznie „Gryf” i „Odra”, w tej ostatniej podjęto decyzję o dokończeniu budowy statku, którego niedokończony i uszkodzony kadłub pozostawili na pochylni Niemcy. 24.04.1948 r. odbyło się wodowanie tego statku, który otrzymał roboczą nazwę „Oliwa”.

11 czerwca 1948 r. ukazało się zarządzenie ministra żeglugi Adama Rapackiego

„O utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zjednoczone Stocznie Polskie”, w skład przedsiębiorstwa weszły jako jego oddziały następujące stocznie: Stocznia Gdańska (dawna nr 1 i 2), Stocznia Północna (dawna nr 3), Stocznia Gdyńska (dawna nr 13), Stocznia Szczecińska (dawna Odra), w składzie której znalazła się też stocznia „Gryf” (później „Stocznia Rzeczna Odra”).

Datę utworzenia Zjednoczonych Stoczni Polskich przyjęto za datę powstania Stoczni Szczecińskiej. Czy słusznie?

20 lutego minister żeglugi wydał zarządzenie „O utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Stocznia Szczecińska". Z dniem tym Stocznia Szczecińska stała się samodzielnym przedsiębiorstwem państwowym wyodrębnionym i może ta data powinna być przyjęta za datę powstania Stoczni Szczecińskiej.

Chyba jednak przyjęta data (11 czerwca) jest bardziej prawidłowa, tym bardziej, że w 1948 r. zwodowano tu statek, a w 1949 oddano do użytku pochylnie 01, 02, 03 ośrodka Odra, a w styczniu 1950 zmodernizowaną pochylnię 04 ośrodka Odra.

Więcej informacji w moim Rysie historycznym Stoczni Szczecińskiej