To był plac zabaw

Na schody natrafiliśmy przypadkiem podczas jednej z wizyt na osiedlu. Zaintrygowały nas. Pomyśleliśmy, że muszą mieć ciekawą historię, bo - skąd w samym środku osiedla, tuż koło placu zabaw kilkustopniowy, betonowy murek? O odpowiedź poprosiliśmy naszych Czytelników. Bardzo dziękujemy za listy, które pozwoliły nam ustalić ich historię, a także poznać Państwa wspomnienia.

Okazuje się, że były to schody do …nikąd. Wyposażone w drabinki i poręcze były jednym z elementów, które miały służyć dzieciom do zabaw. Prawdopodobnie zostały zrobione ze zbędnych cegieł.

- Schody towarzyszyły moim zabawom podwórkowym przez całe dzieciństwo - pisze do nas 24-letnia Ewa. - Odkąd pamiętam stoją w centrum wylanego betonem placu i jak twierdzi mój tato, stoją od momentu zagospodarowania tego podwórka. Były to pierwsze betonowe formy powstające na tym osiedlu.

Podobne stały na sąsiednim podwórku. Teraz został po nich tylko ślad w betonie. Konrad Wilk udostępnił nam zdjęcia z okresu, kiedy schody były budowane.

- Wszyscy się na nich bawili. To ciekawe, że ktoś wpadł na pomysł, żeby na placu zabaw postawić coś takiego - wspomina Wilk.

Bo schody były źródłem wypadków.

- Dziecko, spadając ze szczytu schodów, nadziało się pośladkiem na jedną z wystających, metalowych poręczy. Od tego momentu rodzice zabronili nam ganiać się na zdewastowanym murku - opowiada Ewa.

Pomimo tego mieszkańcy osiedla łączą ze schodami swoje najcieplejsze wspomnienia z dzieciństwa.

- To tu trenowaliśmy zręczność, szybkość i pomysłowość. Po poręczach można było się przemieszczać bez dotykania ziemi. Był też berek na murku i zabawa w sklep: towarami były rośliny, a schody pełniły funkcję półek. To były najfajniejsze zabawy grupowe, do których, jak teraz wracam wspomnieniami, to robi mi się cieplutko wokół serducha - wspomina Ewa.