Siedem grzechów głównych Szczecinian

Wytworzyła się tu społeczność, która tworzy nowe tradycje kulturowe przejawiające się m.in w pięknej polszczyźnie (bez naleciałości gwarowych), braku wad i zalet typowo regionalnych, jednak o dość niskiej tożsamości z miejscem zamieszkania i brakiem naturalnego patriotyzmu lokalnego itp.

Niestety społeczność Szczecina nie uwolniła się od typowych wad mieszkańców innych dużych aglomeracji w Polsce, a niektóre nawet stały się typowo szczecińską specjalnością. Tu wymienię tylko siedem grzechów głównych szczecińskiej społeczności:

1. Nagminne śmiecenie: Śmieci (papiery, opakowania butelki itp.) walają się w Szczecinie dosłownie wszędzie, na chodnikach, ulicach, skwerach, trawnikach, terenach zielonych i wodnych. I niestety jest to jedna z negatywnych, typowych cech naszego szczecińskiego społeczeństwa.

2. Rzucanie petów gdzie popadnie: Drugiego tak zapetowanego miasta jak Szczecin, trudno szukać w całej Polsce. Nie wiem jak inne miasta radzą sobie z tym problemem, chyba że jest u nich wyższy stopień kultury.

3. Nie usuwanie psich kup: Psie kupki są w Szczecinie wszędzie, właściwie idąc chodnikiem nie mamy szans by je ominąć, na skwery czy trawniki lepiej nie wchodzić, wyjdziemy z upapranymi butami.

4. Brak kultury: Wynikający z powyższych trzech grzechów, oraz chamstwa i zawiści w kontaktach między poszczególnymi mieszkańcami, czy grupami mieszkańców.

5. Codzienna nieuprzejmość: Zarówno w kontaktach urząd – petent, sprzedawca – klient, jak i kontaktów sąsiadów (lokatorów) w blokach i w willach wielorodzinnych.

6. Brak patriotyzmu lokalnego: Brak utożsamiania, z tym w końcu rodzinnym miastem, wyprowadzanie się ze Szczecina bez żalu, do innych większych, czy prężniejszych aglomeracji.

7. Brak współdziałania: Zarówno w ramach grup społecznych, jak i całej społeczności Szczecina, dla dobra miasta.