Historia pewnej ulicy: Inowrocławska i Dobrzyńska na Pomorzanach Ustroniu

Jeszcze niedawno można było zobaczyć ostatnie wiejskie drewniane domy stojące przy ulicy, doszukać się śladów planu dawnej wioski mającej dawniej kształt owalnicy. Na nawie owalnicy znajdował się odbudowany w 1973 r z ruin zabytkowy gotycki kościółek.

Dopiero w 1818 r pobudowano pozostałe drogi (Budziszyńska, Bydgoska, Szczawiowa, Boryny ,Włościańska) umożliwiające dostęp do rożnych posiadłości, kościoła i cmentarza. I chociaż już w 1253 r Książę Barnim I sprzedał wieś Szczecinowi, jeszcze w dokumentach z 1864 r była mowa o odrębnej gminie wiejskiej, a nie o dzielnicy miasta.

Dopiero w 1865 r wieś włączono do miasta a mieszkańców obciążono obowiązkami miejskimi. Drewniane wiejskie domy przetrwały na ul. Inowrocławskiej do lat 80 XX wieku. W latach 1989 – 93 Spółdzielnia Mieszkaniowa „Kolejarz” pobudowała przy ulicy nowe, przeważnie 5 kondygnacyjne budynki mieszkalne.

Ze starych obiektów został tylko zbudowany jeszcze przed wojną budynek szkoły przy ul. Dobrzyńskiej. Najnowsze obiekty to to dwa budynki wybudowane przez deweloperów na ul Inowrocławskiej. Obwodnicę ulicy Inowrocławskiej i Dobrzyńskiej wykorzystano na końcowy przystanek linii autobusowej przy ul Dobrzyńskiej. Przy przystanku powstała cukiernia, zamieniona ostatnio w orientalną kuchnię.

Od strony zachodniej ulicy Inowrocławskiej, do skarpy wąwozu linii kolejowej dawni gospodarze mieli sady, zamienione później w ogrody. Obecnie cześć byłych ogrodów wykorzystano pod garażowisko, pozostałym właścicielom ogrodów miasto przed laty wymówiło dzierżawę i od tego czasu opuszczone ogrody niszczeją i dziczeją.

Dzięki Radzie Osiedla Ustronie i kilku zapaleńcom na ulicy posadzono wiele drzewek, tak że nawet wśród betonowej zabudowy ulica Inowrocławska cieszy oko zielenią.