38 lat Płoni w polskim Szczecinie

Wieś Płonia powstała w ramach kolonizacji niemieckiej w XIII wieku, zostając następnie nadana klasztorowi w Kołbaczu. Zlokalizowana obok Śmierdnicy, była siedzibą władz gminy Śmierdnica. Do 1972 r, z przerwą na lata 1939 – 45, Płonia wchodziła w skład powiatu gryfińskiego.

Najstarsze centrum (dawna wieś) skupione jest wokół kościoła przy ul Klonowej. Druga część osiedla o rzadkiej i rozproszonej zabudowie składa się z pojedynczych budynków wiejskich pochodzących z początku XX wieku, która przeplata się z nowo wybudowanymi domkami jednorodzinnymi. Trzecia część zabudowań skupiła się przy ul. Przyjaźni, Tartacznej i sąsiednich. Są to punktowce wzniesione w latach 70. Ta część dzielnicy jest przeznaczona pod dalszą zabudowę mieszkalną.

W 1970 r. oddano do eksploatacji: Przedsiębiorstwo Kruszyw lekkich „Keramzyt” na ul. Tartacznej (obecnie Szczecińskie Kopalnie Surowców Mineralnych, Kopalnia Płonia „Keramzyt”), Zakład produkcji Betonów „Gryfbet” (obecnie giełda samochodowa).

W 1971 r. w Sąsiedniej Strudze (w zakładzie, który dopiero w 1975 r. zmienił nazwę na Fabryka kontenerów „Unikon”) rozpoczęto produkcje kontenerów. Produkcja kontenerów stała się możliwa dzięki dużym nakładom inwestycyjnym. W latach 1971–1975 wybudowano zaplecze socjalne, osiedle przyzakładowe, trzy hotele robotnicze, żłobek, przedszkole, przychodnię zdrowia. W 1977 r. otwarto duży sklep SAM, sklep przemysłowy „Merkury”. Fabryka kontenerów ‘Unikon” nie przetrwała w realiach gospodarki rynkowej, przejęła ją firma „Gulf Intermodal”, która też 20.12.2006 r upadła i do dnia dzisiejszego nie udało się jej sprzedać syndykowi.

Cmentarz komunalny w Płoni powstał w XIX wieku, przy zbiegu ulic Ceramicznej, Szkolnej i Stepowej. Przy ul. Klonowej znajduje się pomnik przyrody lipa drobnolistna "Św. Ottona" o obwodzie do 9 m, a przy wjeździe do miasta lipa szerokolistna "Anastazja" (obwód 6 m) i 120 innych gatunków drzew.