Zaproszenie do Słowianina: Kiedyś sam powie "dziękuję"

Czarek trzy lata temu miał wypadek, by mógł lepiej żyć konieczna jest rehabilitacja, która sporo kosztuje.

- Wydaje się, że młodzież dzisiaj jest taka obojętna. To nie prawda. Uczniowie, którzy tak bardzo pomagają mojemu synowi są wspaniali – mówi Maria Głowińska, mama Czarka. – Korzystamy z pomocy Fundacji Zdążyć z Pomocą, która część pieniędzy z 1 proc. podatku przekazała na rehabilitację syna, ale to nie wystarcza.

Czarkowi pomagają turnusy rehabilitacyjne, które odbywają się w Krakowie, Pile czy Bydgoszczy. Te, które nie odbywają się w szpitalu są płatne. Zawsze konieczne jest zorganizowanie noclegu dla pani Marii, która musi opiekować się synem. Do tego codzienne prywatne zajęcia, spotkania z logopedą, które są konieczne, by widać było postępy. Od rehabilitacji może odpocząć maksymalnie przez trzy dni. Tydzień przerwy, to cofnięcie się o kilka kroków, na co nie można sobie pozwolić.

- Ostatnio usłyszałam najpiękniejszą rzecz na świecie – zapis fal mózgowych w normie – wspomina pani Maria. – Do tej pory tak nie było, to na pewno efekt rehabilitacji. Uczymy syna poruszać się, jeść, siedzieć. Kiedy mózg będzie sprawniejszy, to się uda.

Życie rodziny zmieniło się trzy lata temu nad Bałtykiem. Był lipiec, wakacje. Czarek z tatą i przyjacielem bawili się w wodzie. Były duże fale, ale stali w wodzie po pas. Nagle fala rozdzieliła 13 latka od taty i kolegi. Porwała go w głąb wody, tam uderzył o coś głową. Stracił przytomność, zatrzymało się krążenie, zapadł w śpiączkę mózgową. Kiedy trafił do szpitala w Bydgoszczy, lekarze mówili rodzicom, że powinni cieszyć się, że syn w ogóle żyje.

- Kiedyś podobno nawet nie ratowano osób w takich przypadkach. Dziś wiemy, że mózg się regeneruje, dlatego poprzez rehabilitację można pomóc takiej osobie przywrócić podstawowe czynności – dodaje pani Maria.

Czarek ma dwóch braci, mama zrezygnowała z pracy, by móc się nim opiekować. Zawsze kochał samochody, po długich ćwiczeniach i troskliwej opiece mamy widać, że reaguje na zewnętrzne bodźce. Kiedy w telewizji transmitowane są wyścigi Formuły 1, Czarek ożywia się.

- Nie wiem czy uda nam się przyjechać na koncert, w Słowianinie jest kłopot z wjechaniem na wózku inwalidzkim – kończy pani Maria. – Na pewno jednak delegacja będzie z rodziny, może któryś z synów. Bardzo jesteśmy wdzięczni kolegom i koleżankom Czarka, wiem, że ich pomoc nie idzie na marne i kiedyś przyjdzie ten dzień, że Czarek sam powie im „dziękuję”.

Fot. Marcin Bielecki