Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Zabytki Szczecina: Kościół pw. Świętego Ducha

pasjonat
pasjonat
Każdy mieszkaniec Szczecina powinien znać historię zabytków zlokalizowanych na swojej dzielnicy, swoim osiedlu, na swoim terenie. Postaram się opisać zabytki w Szczecinie Zdrojach.

Na pierwszy ogień wybrałem kościół pw. Świętego Ducha.

W 1859 roku na terenach Zdrojów zawiązała się Gmina Protestancka, a w 1883 roku podjęto decyzję o budowie kościoła ewangelickiego. Po zebraniu funduszy zlecono wykonanie projektu królewskiemu budowniczemu Mannsdorfowi. Budowę rozpoczęto w kwietniu 1892 roku, prace budowlane prowadził mistrz ze Szczecina, głównym budowniczym był Luttke z Dąbia. Budowę ukończono w 1893 roku. Koszt budowy wynosił 49 500 marek.

Poświęcenia koscioła dokonał pastor D. Poetter 10 września 1893 r. Kościół o powierzchni użytkowej 380 m2, mógł pomieścić ok. 1000 osób. Usytuowany został w centrum osady, na lekkim wzniesieniu terenu. Kościół wzniesiony z cegły jest niewielką neogotycką budowlą. Nawa główna przykryta jest drewnianym sklepieniem, którego boczne, proste części podparte są drewnianym belkami w formie ażurowych konsol, natomiast wnętrze kruchty sklepieniem krzyżowym.

Więźba dachowa drewniana, rozporowa. Dach przykryty dachówką karpiówką. Budowla ta jest założona na planie wydłużonego prostokąta, z prostokątnym prezbiterium i kwadratową w rzucie wieżą przy elewacji zachodniej. Prostokątne kruchty są przy wschodniej i południowej stronie prezbiterium. Wysmukła wieża trójkondygnacyjna, górująca nieznacznie nad dachem kościoła
przykryta jest dachem czterospadowym.

Wieża była pierwotnie zwieńczona wysmukłym stożkowym hełmem z czterema trójkątnymi szczycikami. Do prezbiterium przylega zakrystia.
Z historycznego wyposażenia zachował się jedynie neogotycki prospekt organowy z II pół. XIX w., czynne dziesięciogłosowe organy (Griineberg nr 60, 1862 rok), oraz dwa świeczniki wiszące w formie koron z początku XX w.

W czasie wojny w kościele znajdował się magazyn mebli. Kościół został lekko zrujnowany od ognia artyleryjskiego. Strzelista wieża runęła, pozostawiając strzępy połamanych murów do wysokości 22 m. Więźba dachowa była częściowo uszkodzona i pokryta resztkami dachówek. Po pięknych witrażach, nie zostało ani śladu. Uratowały się również piękne organy.

Zamarłe życie religijne rozbudził w Zdrojach ks. Kazimierz Świetliński ze Zgromadzenia Księży Chrystusowców, mianowany w 1946 roku proboszczem w Dąbiu. Ponieważ mieszkał w Zdrojach, przeprowadził prowizoryczne nakrycie zniszczonego kościoła i remont zniszczonego kościoła parafialnego przystosowując go do obrządku rzymskokatolickiego. 15 sierpnia 1946 roku dokonał jego poświęcenia przy udziale niewielkiej gromadki mieszkańców.

Sytuacja w 1947 roku zmieniła się radykalnie, gdy Ks. Kazimierz Świetliński przeprowadził się do Dąbia. Opustoszał kościół pozostawiony bez opieki i dozoru. Nie było odtąd nabożeństw. Opuszczona plebania dzieliła wspólny los z kościołem. Oboje stały się terenem działalności dla złodziei i tzw. szabrowników. Z plebani pozabierano wszystkie meble i całe urządzenia domowe. Z samego zaś kościoła nieznani sprawcy wywieźli wszystkie metalowe piszczałki organowe i urządzenia napędowe z motorem włącznie. Wartościowy instrument kościelny, który przetrwał nienaruszony trudny czas wojny przesiał istnieć. Pozostał jedynie nagi ołtarz i ławki.

Taka sytuacja trwała do 1950 r. Wtedy oszklono okna kościoła a w marcu 1950 roku po uzupełnieniu więźby dachowej przełożono dachówkę. W kwietniu zaś odświeżono całkowicie wnętrze kościoła uzupełniając tynki. 6-8 kwietnia 1950 roku odprawiono po raz pierwszy wszystkie ceremonie i nabożeństwa Wielkiego Tygodnia z Grobem Pańskim i Rezurekcją w Wielką Sobotę. Późną jesienią przeprowadzono remont wieży kościelnej. Zerwano postrzępione zwisy murów, uzupełniono te mury i nakryto 4-spadowym dachem zakończonym żelaznym krzyżem. Uruchomiono zarazem drugi dzwon

Ponownej erekcji nowej parafii Świętego Ducha dokonał Ordynariusz Gorzowski, ks. Prałat Tadeusz Zaluczkowski dekretem nr 2461/51 w dniu 19 maja 1951 roku. W dwa miesiące po erekcji parafii, 17 lipca 1951 roku ks. Klemens Wnuk zostaje pierwszym proboszczem parafii.

Jesienią 1952 roku, przebudowano ołtarz główny, podnosząc go i przedłużając mensę. Postawiono również ołtarz boczny M. B. Ostrobramskiej. Uzupełniono w kościele wszystkie tynki, dokonano reperacji sklepienia drewnianego i cały kościół wymalowano. Sklepienie dotąd ciemne wymalowano na biało wniosło dużo światła do świątyni i ożywiło ją znacznie.

Zobacz też:
Kościół w Zdrojach ma nową wieżę (film)
Kościół w Zdrojach ma nową wieżę (zdjęcia)

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Giganci zatruwają świat

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na szczecin.naszemiasto.pl Nasze Miasto