Trzeci dzień Queer Fest

- Alter Ego (piątek, sobota) – 10 zł.

• Kiniarnia Kina Pionier, godz. 16.00 - 21.00 - projekcje filmów w trzech blokach z dwoma przerwami

            - blok 3: Mężczyźni w szorcikach – 16.00 – 17.00

Władza, dominacja i pragnienie utwierdzania się w swej „męskości” są jednymi z wielu niebezpieczeństw, na jakie mogą zostać narażone związki między mężczyznami. Portrety mężczyzn i zależności między nimi w niniejszych sześciu filmach krótkometrażowych proponują alternatywne spojrzenie na męsko-męskie relacje wobec wytartych klisz, spojrzenia czasem niekonwencjonalne, ale często pełne uczucia, czułości i wewnętrznej siły.

    - „Szerokie usta wąskie usta” (Trick Lips Thin Lips) /Kanada 1994 / reżyseria: Paul Lee / 6 min. W półmroku, przy dźwiękach muzyki dwaj mężczyźni, jeden rasy czarnej o ustach szerokich, drugi rasy żółtej o ustach wąskich, pragną się pocałować. Okazuje się to nie takie proste: wspomnienia wszystkich rasistowskich i homofonicznych wyzwisk ciągle powracają, nie dając spokoju…

    - „Posłuszeństwo” (Obedience) / Kanada 2002 / reżyseria: Dawid O’Brien / scenariusz: Jaff Hankinson / 14 min. Osadzona na początku XIX wieku akcja filmu opowiada o zamożnym plantatorze z południowej Karoliny zmuszającym swego niepokornego syna do rychłego ożenku. Podejmująca problem nadużywania władzy opowieść o posłuszeństwie – społecznym i seksualnym.

    - „Związek otwarty” (Open) / Kanada 2000 / scenariusz i reżyseria: Dawid O’Brien / 14 min. „Ile jesteś w stanie znieść, by nie być samotnym?” – zastanawia się bohater tego krótkiego metrażu. Co dzieje się, kiedy w związku pojawia się ten trzeci układ staje się „otwarty”? Film rozważa jedną z możliwości…

    - „Podarunek” (The Offering) / Kanada 1999 / scenariusz i reżyseria: Paul Lee / 10 min. Pozbawiona słów elegijna medytacja nad upływającym życiem, opowiedziana poprzez historię miłości i przyjaźni pomiędzy japońskim mnichem i nowicjuszem, który pojawił się w jego życiu. Cztery pory roku towarzyszą ich poznaniu, nieśmiałem budowaniu bliskości oraz finałowej rozłące…

    - „Makbul – Faworyt” (Makbul – His Favoured One) / Turcja 1999 / reżyseria: Huseyin Karagoz / 7 min. Akcja filmu dzieje się w XVI-wiecznej ottomańskiej Turcji. Cichy rytuał mycia stóp Suleimana przez jego niewolnika Ibrahima pokazuje, w jaki sposób pożądanie może zamienić zwykły obowiązek w przeżycie erotyczne.

    - „Mleczarz” (The Milkman) /Kanada 2001 / scenariusz i reżyseria: Ken Takahashi / 8 min. Nieatrakcyjny, monstrualnie otyły mleczarz rozdaje na ulicy buteleczki z mlekiem. Mijają go kolejni ludzie, ostentacyjnie rozlewający zawartość na chodnik. Jedyną osobą, która zgadza się przyjąć mleko, jest młody chłopak… pełna metafor i symboli opowieść o poszukiwaniu miłości i bliskości we współczesnym świecie. Elektroniczna muzyka, niespokojny, poszarpany montaż, a także fizyczność bohatera wykraczająca poza nasze współczesne ideały doskonałego, pięknego ciała sprawiają, że film to przyciąga widza z magiczną mocą, to go odpycha. To film, którego nie sposób zapomnieć.

            - blok 4: Z dala od domu – 17.15 – 18.45

Geje i lesbijki w trzech filmach dokumentalnych opowiadają o drodze, jaką przebyli/ły z ziemi ojczystej do nowego kraju w poszukiwaniu lepszego życia. Część z nich powróciła tam, skąd przybyła, powodowana nostalgią za tym, co pozostawiła za sobą. Opowiedziane z czułością historie o sile i odwadze pokazują także, jak duży wpływ wywiera religia, kolonializm, przesiedlenia i homofonia na życie gejów i lesbijek z Ameryki Łacińskiej, Karaibów, Afryki czy Azji.

    - „This Way Out” (This Way Out) / Kanada 2004 / reżyseria: Jill Burnett / 32 min. Kahunkya dorastał przy swoim ojcu-biskupie, który został wysłany na misję do Kenii. Ana Klaudia była znaną dziennikarką sportową w brazylijskiej telewizji. Arslan wychowywał się w religijnej „szlacheckiej rodzinie” w Pakistanie. Wszyscy troje żyją z niebezpieczną tajemnicą, która mogła zniszczyć ich życie: są homoseksualni. This Way Out to intymny podarunek od trojga niezwykłych uchodźców, którzy otrzymali azyl w USA z powodu orientacji seksualnej. Ich poruszające historie pomagają nam zrozumieć, ile kosztuje wolność i jak bardzo jest cenna. Bohaterowie i bohaterki otrzymali nie tylko schronienie, ale przede wszystkim możliwość godnego życia jako osoby homoseksualne.

    - „Te buty nie służą do chodzenia” (This Shoes Weren’t Made for Walking) / Kanada / Hong Kong 1995 / reżyseria: Paul Lee / 27 min. Dzieje życia, miłości oraz role społeczne czterech pokoleń Chinek należących do rodziny reżyseria, w tym ciotki – męskiej transwestytki-lesbijki oraz jej dziewczyny, opowiedziane przez pryzmat historii ich butów, od malutkich bucików krępujących i deformujących stopy po eleganckie pantofle z Londynu.

    - „Kokos / trzcina i kordzie” (Coconut / Cane & Cutlass) / Kanada / Gujana 1994 / reżyseria: Michelle Mohabeer / 30 min. Indo-karaibska reżyserka powraca do rodzinnej Gujany. Jej podróży towarzysz a rozmyślania nad lesbijskim pożądaniem, rodziną, historią i kolonializmem.

            - blok 5: Przetańczyć całą noc – 19. 00 - 20.30

Róg obfitości wypełniony filuternym uśmiechami, figlarnym trzepotem rzęs oraz przeogromnym smutkiem i erotyzmem stanowi nieodłączną część transgenderowego życia roztańczonych postaci z poniższych filmów. Lecz gdzieś za kampowym humorem i przepełnionym dramatyzmem tańcem, w czarującej choreografii tożsamości płciowych kryje się cicha tęsknota za miłością.

    - „Różowe lustro” (The Pink Mirror) / Indie 2002 / scenariusz i reżyseria: Sridhar Rangayan / 40 min. Ten pierwszy indyjski film o drah queen to kampowe spojrzenie na indyjskich gejów I ich szaafę, dosłownie I w przenośni. Dwie kłótliwe drag queen i nastoletni gej rywalizują o względy przystojnego faceta. Ni mniej ni więcej – wybuchowa mieszanka hollywoodzkiego tańca, dramatyzmu i pożądania.

    - „Bahar – Wiosna” (Bahar) / Turcja 2005 / reżyseria: Huseyin Karagoz / 53 min. Poruszający portret tureckiej transseksualistki, która przeżyła wiele burzliwych chwil. Praca podzielona jest na części, pokazujące kolejne fragmenty życia bohaterki, wyznaczone imionami, które wybiera po porzuceniu oryginalnego – Mustafa: Ayla (Aura), Ǘlkǘ (Idealna) oraz Bahar (Wiosna). Film kręcono w Istambule, w czasie gdy Bahar przechodziła właśnie upragnioną operację plastyczną twarzy.

• Alter Ego, godz. 21.00 - Występ grupy drag kingowej „Da Boyz”, która powstała rok temu podczas krakowskiego festiwalu „Kultura dla Tolerancji”.

W skład grupy wchodzą: DK Antonio, DK Morfi, DK Tivv. Na co dzień spełniają się jako specjalistki od reklamy i marketingu. Nocą zamieniają się w twardych raperów, drapieżnych macha, romantyków. W męskim przebraniu odreagowują stresy i po prostu świetnie się bawią! http://kobiety-kobietom.com/queer/art.php?art=3772

    - A potem... Djna Bu-Super i Djna Pinkshot rozkręcają imprezę!
Djna Pinkshot to nowopowstała gwiazdka wśród kobiecych dj-ek. Z radosnym różowym powerem zaprasza do zabawy przy elektro pinkpunk i riot grrrlz muzik. Jest określana jako promująca femi art poprzez imprezy organizowane w latach poprzednich przy boku ladyboy, kiss pussy kiss i bad grrlz nite m. in. dla warszawskiego klubu le madame. Interesuje się ruchem feministycznym i twórczością kobiet. Popiera działalność środowiska LGTB w walce o równe prawa. Nie należy jednak do żadnej z grup lesbijskich ani queerowych. Jest satelitą krążącym wokół akcji wspierających ruch kobiet, queer life. Zadebiutowała solo na tegorocznej warszawskiej paradzie równości, akcji wspierającej obronę klubu „le madame”, lady fescie w Berlinie.

Jest gościną cyklicznych imprez dla kobiet w stolicy (organizowanych przez portal lesbijka.net),niebawem w Trójmieście, a ostatnio również nawiązała współpracę z „sistertosister” (przy organizacji festu „Geje, lesbijki i przyjaciele”, jak również przy kampanii „16dni przeciw przemocy wobec kobiet”). Ponieważ ma w sobie dużo energii i jest otwarta na nowe pomysły niewykluczone jest, że w przyszłości będzie występować pod szyldem jakiejś grupy. Jednak teraz się nad tym nie zastanawia i łapie świat w locie życia.