Tłumy szczecinian pożegnały profesora Filipowiaka. "Był znamienitym uczonym"

Od 1952 roku z ramienia Instytutu Archeologii i Etnologii PAN kierował wykopaliskami w Wolinie. Zainicjował prowadzone od 1962 r. przez Muzeum Narodowe badania etnologiczne w Afryce Zachodniej.

Był profesorem znanym na całym świecie. Prowadził wykłady m.in. w Bratysławie, Oslo, Lund, Sztokholmie, Kopenhadze, Amsterdamie, Berlinie, Kilonii i Reykjaviku. W 1981 roku, jako ekspert UNESCO, przebywał w Mongolii.

Założył Szczecińskie Towarzystwo Naukowe. Był członkiem Komisji Narodowej ICOM, Komisji Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN oraz Komisji Nauk Orientalistycznych PAN, a także przedstawicielem w Union International des Sciences prehistoriques et protohistoriques w Gandawie. Był również wieloletnim członkiem Internationale Institute of Conservation Historic and Artistic Works w Londynie.

W 2009 r. otrzymał nagrodę Pomerania Nostra - za współpracę i wymianę zabytków etnograficznych między muzeami w Polsce i Niemczech. W 2013 r. Wolin nadał mu tytuł honorowego obywatela miasta.

W ubiegłym roku profesor otrzymał prestiżową nagrodę Komitetu Mediewistów Polskich, medal "Lux et Laus" w sali senatu Uniwersytetu Szczecińskiego, z którym związany był w latach 1985 - 2003 r. Wcześniej był wykładowcą w Wyższej Szkole Pedagogicznej.

W 2013 roku został uhonorowany Honorowym Obywatelstwem Gminy Wolin.

Zostawił po sobie ponad 200 publikacji, w tym ponad 50 zagranicznych z zakresu archeologii wczesnośredniowiecznej oraz muzealnictwa dot. obszaru Pomorza Zachodniego, Strefy Bałtyku i Afryki Zachodniej.

Na pogrzebie przemawiało wiele osób wspominając profesora, podkreślając że ukochał Pomorze i pokazał współczesnym życie i mieszkańców tego regionu od najdawniejszych czasów.

- Był znamienitym uczonym, muzealnikiem, konserwatorem zabytków i szanowanym nauczycielem akademickim, jedną z największych postaci świata kultury i nauki drugiej połowy XX wieku w Szczecinie i na Pomorzu - mówił Lech Karwowski, dyr. Muzeum Narodowego.