Tajemniczy ogród

– Historią Warszewa zainteresowałem się kilka lat temu – wspomina Radek Porwich, organizator wyprawy, a zarazem przewodnik - amator. – Miałem zorganizować wystawę dotyczącą przeszłości naszej dzielnicy. Zebrałem zdjęcia, opisy z książek i tak się zaczęło. Podobnie było z Alt Buchholz. Chciałem podejść do sprawy profesjonalnie i dokonać całościowej rekonstrukcji tego terenu.

Buchholz (Bukowo), pierwsze osiedle na warszewskich wzgórzach powstało w XVIII stuleciu. Jego nazwa pochodzi od rosnącego wokół bukowego lasu. Gdy w okolicy odkryto glinę, powstały tu trzy cegielnie. Po wyrobiskach pozostały liczne stawy, a w niektórych z nich biją źródła. Dla pracowników cegielni zbudowano nowe osiedle (Neu Buchholz), a stare (Alt Buchholz) sprzedano trzem szczecińskim kupcom. Prawdopodobnie jeden z nich, o nazwisku Ludewig, w połowie XIX w. zaczął budować tu dwór i zakładać park, otaczając nim głęboką dolinę Rodbeek, dzisiejszego Gręzińca. Następni właściciele majątku kontynuowali jego dzieło. Z licznych pagórków ukształtowano tarasy, na których wyrosły ogrody, a dla egzotycznych roślin budowano szklarnie. W 1945 r. dwór został zniszczony przez Rosjan. Dziś pozostały tylko fundamenty i pojedyncze fragmenty ścian.

Poczdamskie tarasy, park angielski, pawilon kąpielowy czy pozostałości pawilonu nad Strugą, to niektóre z miejsc, które obejrzeli uczestnicy wycieczki. W trakcie przedzierania się przez chaszcze i błotniste ścieżki, Porwich opowiadał o ciekawostkach dotyczących starej posiadłości.

– Czasami udaje się tu odnaleźć aluminiowe kapsle od butelek mleka bukowego – opowiada Radek. – Zachowała się stara fontanna oraz mostek, prowadzący do parku. Jest tu też ogromny kamień z 1936 roku, na którym wyryty jest niezidentyfikowany znak.

Wycieczkowiczom udzielił się klimat dawnych lat i zastanawiali się, jak wyglądał dwór w czasach swojej świetności.