Szczecin bezpieczny w razie wojny? Sprawdzamy!

Mamy największy schron w kraju

Pod dworcem Szczecin Główny jest największy cywilny schron w Polsce. Wybudowali go w 1941 roku Niemcy. Mógł pomieścić nawet pięć tysięcy osób. Umieszczony jest na głębokości pięciu pięter. Zajmuje powierzchnię 2,5 tysiąca metrów kwadratowych. Jego powierzchnia użytkowa to 1900 metrów. Żelbetonowe ściany mają grubość trzech metrów. Sufit natomiast 2,8. Dziś to atrakcja turystyczna, ale z uwagi na położenie w centrum miasta może być przydatny w razie zagrożenia.

Schronienie znajdzie prawie 63 tysiące mieszkańców, ale może więcej

W Szczecinie jest 357 budowli ochronnych (schrony wolnostojące, schrony pod budynkiem, ukrycia wolnostojące), w których może przebywać 62 823 mieszkańców.

- Ponadto znaczna część podpiwniczeń budynków mieszkalnych możliwa jest do adaptacji w okresie zagrożenia - wyjaśnia Tomasz Klek z Biura Komunikacji Społecznej i Marketingowej szczecińskiego magistratu. - Oprócz tego nowo powstałe budynki w miarę możliwości projektowane są z funkcją schronu w podpiwniczeniu.

Budowle ochronne (ukrycia wolnostojące) znajdują się między innymi przy al. Piastów, ul. Arkońskiej, Bogumiły, Boryny, Broniewskiego, Czorsztyńskiej, Dobrzyńskiej, Drzymały, Dąbrówki, Golisza, Gontyny, Heleny, Heyki, Hussarów, Jagiellońskiej, Janickiego, Judyma, Kablowej, Komandorskiej, Komuny Paryskiej, Krakowskiej, Ku Słońcu, ks. Barnima, Kwiatowej, Lenartowicza, Malczewskiego, Matejski. Metalowej, Miedzianej- Ceglanej, Mieszka, Narutowicza, Niemierzyńskiej, Noakowskiego, Ojca Beyzyma, w Parku Żeromskiego. Pawła Jasienicy, Piotra Skargi, przy pl. Zwycięstwa, ul. Uczniowskiej, pl. Słowińskim, Tobruckim, ul. Puckiej itd.

Najlepiej zachowany schron

W centrum miasta przy ulicy Starzyńskiego mieści się podziemny schron przeciwatomowy. Żelbetowa konstrukcja ma powierzchnię 1600 m kw. i składa się z 90 pomieszczeń. Powstała w czasach ostatniej wojny, ale w okresie PRL została wzbogacona o nowe urządzenia. Stworzono tu warunki do pracy dla 130 osób. Całkowicie zamknięci, bez dostawy powietrza z zewnątrz, mogli tu przeżyć dzięki butlom tlenowym 12 godzin, a przy filtrowaniu powietrza czerpanego z zewnątrz - tydzień. Do dziś pozostały urządzenia filtrujące, butle tlenowe, aparaty do łączności wewnętrznej i zewnętrznej, agregaty. Ostatnio pojawiły się głosy, żeby udostępnić obiekt do zwiedzania, albo zburzyć go pod nową siedzibę urzędu marszałkowskiego.

Naziemne schrony

Schronów w Szczecinie nie należy szukać tylko pod ziemią. W czasie wojny było 38 nadziemnych schronów przeciwlotniczych. Część z nich możemy podziwiać do dziś. To żelbetonowe, piętrowe konstrukcje, z otworami wentylacyjnymi.

Według niemieckiej nomenklatury Luftschutz Hochbunker wielokondygnacyjne, naziemne schrony przeciwlotnicze. Posiadają własne instalacje filtracyjno-wentylacyjne, zbiorniki wodne, toalety, miejsca siedzące i leżące. Szare budynki przetrwały m. in. na terenie portu, na wzgórzu Elizy, przy ulicy Energetyków. Ten zlokalizowany przy ulicy Konarskiego, stanowi dziś siedzibę Klubu Bokserskiego "Spartakus". Ciekawostką jest to, że elewację takich schronów maskowano w ten sposób, aby przypominały zwykły budynek mieszkalny. Z zewnątrz owe obiekty były malowane bądź miały ceglaną elewację, atrapy okien, drzwi i balkony maskujące wyjścia na ich dach.

Zasypane gruzem
Wypada też wspomnieć o niewielkich schronach, które Niemcy wybudowali przy zieleńcach, w rejonie przystanków kolejowych. Można je znaleźć na nieczynnych stacjach na Żelechowej czy Golęcinie. Wejścia do nich są albo zamurowane albo zasypane gruzem.