Reenacting - hobby dla najtwardszych z historią w tle. Palą nawet papierosy z epoki

Inscenizacje bitew nie są niczym nowym w Europie Zachodniej i w Stanach Zjednoczonych. Tam już od kilkudziesięciu lat odbywają się podobne widowiska, w których uczestniczą setki miłośników historii. Ich pokazom chętnie przyglądają się widzowie. Hobbyści podkreślają, że reenacting jest formą działalności historycznej, a nie manifestacji jakiegokolwiek światopoglądu. Nie ma nic wspólnego z jakimkolwiek ugrupowaniem politycznym lub ruchem społecznym. Jest to na tyle popularne hobby, że pasjonaci występują w filmach. Tak było m.in. w filmie „Gettysburg'' opowiadającym o największej bitwie wojny secesyjnej.

„Zakręceni” wielbiciele historii

Sami hobbyści mówią o sobie, że są trochę nienormalni. W pozytywnym tego słowa znaczeniu. Aby być prawdziwym reenactorem nie wystarczy założyć mundur i biegać z karabinem. Trzeba coś więcej. Na pewno należy znać dobrze okres, który się odtwarza. Wstydem jest sytuacja, gdy rekonstruktor nie wie, co ma na sobie. A takie sytuacje zdarzają się.

– Kiedyś byłem świadkiem sytuacji, gdy ktoś na pytanie, do czego służą kabury odpowiedział: do noszenia whisky! – wspomina Jacek Dziedziela, szef grupy rekonstrukcji historycznych. – To karygodne. Dlatego wyróżniamy również zwykłych przebieraczy. Oni szkodzą branży. Ci ludzie to modersi. My żyjemy życiem codziennym żołnierza. Dlatego nieraz kontaktujemy się z kombatantami i ich rodzinami. Chcemy poznać wszystko, nawet to, o czym myśleli. Rekonstrukcja polega na odtwarzaniu historii. Nie tylko bawimy się w przebieranie w mundury, ale też wertujemy dokumenty, stare fotki, piszemy artykuły i książki. Dotykamy historii takiej, jaka była naprawdę. Nawet smakujemy papierosy z epoki!

Pasją, jak się okazuje, można „zarazić'' się łatwo. Wystarczy obejrzenie filmu. Tak było w wypadku Jacka Dziedzieli, który w 1978 roku obejrzał „O jeden most za daleko''. Fascynacja spowodowała, że zainteresował się historią bitwy. W 1992 roku po raz pierwszy pojechał do Arnhem. W Holandii znalazł kolejnych zapaleńców, podobnych jemu. Później jeszcze pięciokrotnie je odwiedzał, teraz we wrześniu ma zamiar pojechać po raz kolejny. Wraz z nim dwudziestoosobowa grupa rekonstruktorów. Do kraju tulipanów potrafi przyjechać nawet 400 hobbystów. Jednak nie ma wówczas rekonstrukcji.

– Jeździmy w miejsca walk, składamy kwiaty i palimy znicze, jedynie haubice strzelają – wyjaśnia pasjonat.

Tu spotykają się z innymi przedstawicielami międzynarodowego stowarzyszenia „Airborne Battle Wheels Oosterbeek'', która skupia wszystkie grupy odtwarzające bitwę pod Arnhem.

Tak, jak w rzeczywistości

Co wchodzi w skład wyposażenia? Osoba odtwarzająca polskiego spadochroniarza, musi się zaopatrzyć w Battle Dress (brytyjski mundur polowy koloru produkowany z wełnianego sukna koloru khaki, koszulę, krawat, emblematy, beret, spinacze, buty). Ale to nie wszystko, konieczny jest Denison Smock (bluza maskują- Hobby dla najtwardszych z historią w tle - grupy rekonstrukcyjne odtwarzają wydarzenia z przeszłości Palą nawet papierosy z epoki Fot. Marcin Bielecki Rekonstruktorzy dbają o najmniejsze szczegóły, nawet o maszynę do pisania z epoki i czekoladę z wojskowych racji żywnościowych. ca), webbing (kamizelka taktyczna lub pas nośny zwany potocznie „szelkami"), pas, ładownice, szelki, łopatko-kopaczka, manierka, hełm, siatka pod szyję, bandolier, togllerope (linka transportowa), lornetka, mapnik, nosze, opaska, opatrunki, magazynki w ładownicach. Według najskromniejszych szacunków trzeba na to wydać około 5 tysięcy złotych. Do tego dochodzi broń, za kopię Brena trzeba zapłacić 3 tys., złotych, Sten to wydatek rzędu 500 zł, a za Lee-Enfielda (brytyjski karabin powtarzalny, różne wersje tego karabinu były podstawową bronią żołnierzy brytyjskich od 1895 do 1955 roku) trzeba zapłacić 1200 zł.

Przedstawiciele grup rekonstrukcji historycznej dbają także o szczegóły, stąd można znaleźć w ich ekwipunku menażki a nawet elementy osobistego wyposażenia.

Pasjonaci zaopatrują się w różny sposób. Najczęściej są to giełdy staroci, często tez przeglądają oferty w internecie. W Polsce rozwijają się też firmy, które produkują wyposażenie w oparciu o wojenne wzory. Inaczej jest ze strzelającymi replikami broni. Polskie prawo jest bardzo restrykcyjne pod tym względem. Pasjonaci nie mogą używać podczas inscenizacji strzelających karabinów.