Psycholog: Dajmy dzieciom czas na zabawę!

– Czy dzieci nie za mało się bawią?
– Zależy jakie dzieci. Są rodziny, w których nie przywiązuje się dużo uwagi na zorganizowanie dzieciom czasu po lekcjach. I one wtedy się bawią, ale może być też tak, że za to się na przykład nie uczą, nie odrabiają lekcji. Ich całe życie jest zabawą. Z kolei jest też grupa rodziców, którzy trochę z lęku o przyszłość swoich dzieci, a także aby zaspokoić swoje własne ambicje tak organizują dzieciom wolny czas, że one nie mają czasu na zabawę.

– Czy zabawa jest ważna w życiu dzieci?
– Oczywiście. To jedna z fantastyczniejszych rzeczy, jaka nam się zdarzyła w przyrodzie. Przecież nie tylko dzieci się bawią, ale także zwierzęta. To najszybszy sposób uczenia się, ale też i droga do lepszego rozwoju.

– Czego dzieci uczą się przez zabawę?
– W przypadku dzieci młodszych, to jest rozwój w każdym aspekcie. Dzieci lepiej rozwijają się fizycznie. Przecież one podczas takiej zabawy podskakują, przysiadają, wyciągają ręce, biegają. One ćwiczą same nie wiedząc o tym, jak to robią. Rozwijają się również w aspekcie społecznym. Uczą się umiejętności społecznych, które przydają się im w życiu dorosłym, czyli jak walczymy o to samo wiaderko w piaskownicy, to później wiemy, jak mamy podobne sprawy rozwiązać w przyszłości. W sensie emocjonalnym – jeśli w zabawie spotka mnie niepowodzenie i nauczę się radzić sobie z nim – to później w życiu też mi będzie łatwiej sobie z tym poradzić. Dziecko nauczy się swoich sposobów postępowania w takich sytuacjach. Czyli zabawa to jest absolutnie wszechstronny rozwój, a jednocześnie kupa przyjemności, frajdy i radości.

– A co z zabawą u nastolatków? To one najczęściej słyszą w domu: przestań się bawić i idź odrabiać lekcje.
– Tak rzeczywiście słyszą. Ale czy zawsze jest to prawda? Czy zawsze nastolatki rzeczywiście idą się uczyć wtedy, kiedy rodzice tak chcą? Jak one się bawią? W dużej części zależy to, jak realizuje nastolatek swoje wyobrażenie o zabawie. Czy to jest siedzenie przy komputerze i on tak porozumiewa się z rówieśnikami? Czy to jest umawianie się z kumplami na rozrywki typu muzyka, seks i narkotyki? Czy też rozrywką jest jakieś uprawianie sportów? Nie można tu dać jednej recepty. Nie jestem w stanie wydać orzeczenia, że nasze nastolatki mają za mało czasu i możliwości na zabawę. Wydaje mi się, że nastolatki same sobie regulują tę sferę. Im chyba jest łatwiej niż dzieciom.

– To jeśli chodzi o zabawę wśród nastolatków rodzice maja mało do powiedzenia?
– Chyba raczej coraz mniej. Ale wydaje mi się, że też nie wykorzystują swoich możliwości. Z moich obserwacji wynika, że teraz w polskiej rodzinie brakuje dążenia do szukania wolnej przestrzeni, wolnego czasu spędzanego razem. Chodzi o doznawanie przyjemności przez całą rodzinie.

– Co to może być?
– Na przykład wspólne wypady rodzinne na rowerze do lasu, na spływ kajakowy. Chodzi o takie czynne, aktywne razem spędzanie czasu. Polskie rodziny nie mają na to czasu. A chodzi o to, aby dać sobie nawzajem możliwość doznania przyjemności tylko poprzez swoje towarzystwo. Chodzi o to, abyśmy cieszyli się z bycia razem. To jest wspólna aktywność, rozrywka, wypoczynek i zabawa.

– Może przydałoby się zabawie nadać większą rangę w naszym życiu?
– Oczywiście, że tak, ale tu też trzeba zachować zdrowy rozsądek. Ale na pewno dążenie do przyjemności jest dzwignią postępu także w innych dziedzinach.

Czytaj również: Dzieje się w weekend: Dzieci i dorośli nie będą się nudzić!

>>>

koniecznie: Dzień Dziecka w Szczecinie: masa atrakcji w kinie i plenerze