To prawda, że Szczecin nie ma takich tradycji kulturowych jak Kraków czy Warszawa, gospodarczych jak Poznań, Łódź czy Wrocław, że obecni mieszkańcy Szczecina to w większości ludność napływowa z wielu regionów Polski.
Jeżeli jeszcze te wymieszanie ludności miało dobry wpływ na urodę mieszkańców (a szczególnie dziewczyn i kobiet), to jednak brak tradycji rodzinnych, kulturalnych i gospodarczych związanych z tym terenem wpłynął na brak lokalnego patriotyzmu, spójności i jedności działań dla dobra tego miasta i regionu.
Być może zrozumiałe to było zaraz po wojnie, gdy ważyły się losy Szczecina i jego przynależności do Polski co powodowało pewne wrażenie tymczasowości i niepewności.
Nie może to być jednak usprawiedliwieniem dzisiaj, gdy w polskim Szczecinie żyją i mieszkają już dwa a nawet trzy pokolenia urodzonych tu mieszkańców. Dlaczego więc zgadzamy się na stagnację, na powolny upadek miasta i regionu, na brak gospodarczego i kulturalnego rozwoju, dlaczego nie stać nas na porozumienie się i patriotyzm lokalny.
Może nie potrafimy się dogadać, może nie mamy pomysłu (w 2002 r Północna Izba Gospodarcza ogłosiła konkurs „Skrzydła dla Szczecina”, w którym jury uznało że najlepszymi pomysłami na rozwój miasta będą gondole pływające po Odrze, latarnia morska i zgłoszenie Szczecina na gospodarza olimpiady), może na gospodarzy miasta i regionu wybieramy nieodpowiednich ludzi.
Co z tego nawet, że ciągle opracowywane są nowe programy, że mamy możliwość uzyskania funduszy unijnych do większości większych miejskich inwestycji, kiedy pomimo inicjowanych spotkań, tworzeniu nowych inicjatywnych struktur, większość tych dyskusji kończy się na opracowaniu nie wdrażanego potem planu i programu.
Wygląda na to, że władzom miasta i regionu nie zależy na szukaniu dróg i inicjatyw dla gospodarczego i kulturalnego rozwoju miasta i regionu, że wolą stagnację i spokojne urzędowanie.
Magistrat pod kierownictwem Piotra Krzystka ma plany sięgające 2050 r, ale nad bieżącym stanem miasta nie potrafi zapanować. Szczecin jest brudny, zielsko i chwasty rosną w centrum niczym na łąkach, budynki straszą elewacjami, w dziurach na chodnikach można połamać nogi.
Magistratowi brak pomysłu co zrobić z bezdomnymi i lokatorami, którzy nie płacą czynszu. Prezydent Piotr Krzystek zapomniał o swoich obietnicach wyborczych "chleba i igrzysk" m.in.: budowie stadionu, hali sportowej czy basenu, ale nie zapomina zamykać szpitali, szkół czy przedszkoli, choć to właśnie te placówki stanowią o naszej przyszłości. W ich miejscach powstawiają hipermarkety i banki.
Co więc możemy zrobić, nie możemy dalej marnotrawić czasu na jałowe dyskusje, nie poparte niczym deklaracje i programy. Musimy zjednoczyć siły i szeregi i w ramach dobrze zrozumianego patriotyzmu lokalnego przystąpić do planowego opartego na realiach, a nie deklaracjach programu odrodzenia i rozwoju miasta i regionu i tego właśnie musimy wymagać od władz miasta i regionu.
Recepta wydaje się prosta, program rozwoju musi być ściśle powiązany z naszym położeniem geograficznym (w bliskiej odległości od morza, stolicy RFN i nad naturalną drogą wodną), istniejącymi zasobami i potencjałem intelektualnym, a więc z rozwojem gospodarki morskiej, turystyki, transportu drogowego i wodnego, przemysłu chemicznego, szkolnictwa, utrzymaniem stanu posiadania, przygotowaniem terenów dla nowych inwestycji gospodarczych i pozyskaniem wiarygodnych inwestorów.
Bo przecież Szczecin jest piękny, piękni są jego mieszkający, czas przestać myśleć o ucieczce ze Szczecina i włączyć się w nurt budowy patriotyzmu lokalnego.
Mam nadzieję, że jeszcze nie jest za późno, żeby Szczecin nie został „wioską z tramwajami” a rzeczywiście stał się metropolią.
von sadow
Strefa Biznesu: Najatrakcyjniejsze miejsca do pracy zdaniem Polaków
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
