Opowieść wigilijna po włosku

Od ponad dwóch tygodni pracują niestrudzenie, by zdążyć przed 24 grudnia. Studenci italianistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, dzieci z domu dziecka w Zdrojach i młodzież z LO XIV, pod przewodnictwem Angelo i Diany dwoją się i troją, by jeszcze przed wigilią zakończyć budowę jedynej w swoim rodzaju szopki. Ona już od czasów św. Franciszka jest symbolem włoskich świąt.

– W Italii nie ograniczamy się tylko do dzieciątka w żłóbku, Maryi, Józefa i osiołka – opowiada Angelo. – Tworzymy makietę całego miasta. Woddali widać góry, przez środek płynie rzeczka. Oczywiście centralne miejsce zajmuje grota, a w niej święta rodzina.

Już od 8 grudnia wszyscy członkowie rodziny zabierają się do pracy. Najpierw powstaje misterny i bardzo szczegółowy projekt. Potem przez dwa tygodnie trwa precyzyjna budowa. Ze schowków wyjmuje się kartony z dziesiątkami statuetek przedstawiających mieszkańców Betlejem w charakterystycznych dla nich strojach.

– Wszyscy wiedzą, że najpiękniejsze ręcznie robione figurki można kupić tylko w Neapolu – mówi Diana. – Co roku, właśnie 8 grudnia odbywa się tam wielki targ, na który przyjeżdżają pełne autokary z różnych części Włoch. Najbardziej wytrwali przyjeżdżają co rok, by systematycznie uzupełniać swoją kolekcję.

O tym jak taka szopka wygląda w rzeczywistości, mieszkańcy Szczecina będą mogli się przekonać na własne oczy, kiedy 24 grudnia w katedrze św. Jakuba tysiącami światełek rozbłyśnie polsko-włoskie Betlejem.

– We Włoszech wieczór wigilijny rozpoczynamy od obrzędu narodzin Jezusa – snuje swoją opowieść Diana. – Najmłodszemu z rodziny przypada zaszczyt złożenia w żłóbku figurki dziecięcia. To piękny moment. W tym czasie senior rodu odmawia modlitwę i opowiada historię, co wydarzyło się Betlejem. Potem śpiewa się tradycyjną pieśń bożonarodzeniową „Zstępujesz z gwiazd”, a w całym domu zapala się światła. Potem wszyscy zasiadają do długo oczekiwanej kolacji.

W wielu regionach Italii, podobnie jak w Polsce, 24 grudnia jest dniem postnym. W czasie kolacji, zamiast mięs podaje się różne gatunki ryb i owoce morza. Przygotowanie obfitego świątecznego stołu to trudne zadanie. Tym bardziej, że zgodnie z włoską tradycją wszystko powinno być świeże i robione w domu.

– Nie ma mowy o mrożonkach, czy daniach z półproduktów – zapewnia Angelo. –Od przystawek po desery i likiery, wszystko musi wyjść spod ręki gospodyni. To wymaga mnóstwa pracy i doskonałej organizacji, tym bardziej, że w wigilię sklepy są pozamykane.

Za to z 23 na 24 sklepy otwierane są aż do rana. Młodzież dostaje tego wieczoru pozwolenie na późniejszy niż zwykle powrót do domu. W zamian za to musi postarać się o wszystko, co znalazło się na długich listach zakupów sporządzanych przez mamy, babcie i ciocie.

– To magiczny wieczór. Stragany są pełne pięknie pachnących suszonych i świeżych owoców. Pomimo chłodu wszystkich rozgrzewa atmosfera świąt – wspominają.

Po wigilijnej wieczerzy rodzina wyrusza na mszę. Bardzo często po drodze sąsiedzi i znajomi odwiedzają się, by podziwiać domowe szopki. To również dobra okazja do składnia świątecznych życzeń. Ale na prezenty trzeba zaczekać do pierwszego dnia świąt.