Nawet Niemcy przyjeżdżali (raport)

Na początku nasadzono tu osiem tysięcy krzewów. Pojawiły się również egzotyczne drzewa i krzewy. Różanka przetrwała wojnę. W latach sześćdziesiątych pojawił się pomysł, żeby włączyć ją do nowego dużego terenu wypoczynkowego, który nazwano parkiem XX-lecia PRL. Miał obejmować Ogród Botaniczny, cześć Lasku Arkońskiego aż po jezioro Głębokie.

Do początku lat 70. zachodnia część parku nie była zmieniana. Przy ogrodzie czynna była kawiarnia „Różana”, ulubione miejsce spotkań i spacerów mieszkańców Szczecina.

Przed laty ogród był wielką atrakcją Szczecina i miejscem spotkań. Różankę z czasów swojej świetności dobrze pamiętają dwie mieszkanki Szczecina: 80-letnia Jadwiga Krawczyk i 75- letnia Liliana Ślązak. Ich okna wyglądają bezpośrednio na ogród.

– Kiedyś to tu było pięknie – wzdycha pani Liliana. – Rosły tysiące róż, były ławki. Młode matki przychodziły z dziećmi. Z psami się chodziło na spacer. Nawet Niemcy przyjeżdżali, by podziwiać ogród. Robili mnóstwo zdjęć. W kawiarni można było wypić piwo, zjeść lody. Czekała też nie lada atrakcja. – Pierwszy telewizor na osiedlu mieli! Wszyscy od nas chodzili oglądać! – wspomina pani Liliana.

Różanka przez kilkadziesiąt lat była miejscem spotkań zakochanych par.
– Na randki, na spacery przychodzili, bo pięknie tu i spokojnie było. Ale to już nie ja,
bo mężatką byłam – śmieje się pani Jadwiga.

Dopiero pod koniec dekady ogród coraz bardziej był zaniedbany. Według obu pań dewastacja ogrodu zaczęła się w latach osiemdziesiątych. Zaczęły się też kradzieże kwiatów. Od 1983 r. teren znajdował się w rękach Kościoła.

– Wcześniej miałyśmy z okna przepiękny widok. A potem? Same dziury po kwiatach. Tak kradli. Potem wszystko zarosło pokrzywami. Mamy nadzieję, że Różanka będzie jeszcze kiedyś wyglądała jak przed laty – mówią dwie panie.

Ogród do miasta wrócił w 2005 r.