Na Skolwinie wybrano nowego patrona jednej z ulic. Chodzi o gen. Mieczysława Borutę-Spiechowicza

Decyzja radnych była jednomyślna. Wniosek mieszkańców pozytywnie zaopiniowała Rada Osiedla Skolwin, a także Zespół Nazewnictwa Miejskiego. Generał zostanie patronem ulicy sąsiadującej z ul. Inwalidzką. Mieszkał na Skolwinie w latach 1946-1964. Wcześniej, mieszkańcy upamiętnili go wznosząc obelisk z tablicą przy katolickim kościele p.w. Chrystusa Króla, a na budynku przy ul. Stołczyńskiej 28 w Szczecinie wykonali piękny mural poświęcony pamięci swojego sąsiada.

- Dla wielu szczecinian to postać historyczna, ale w społeczności Skolwina żyją jeszcze osoby, które pamiętają generała przechadzającego się w żołnierskim mundurze po ulicach ich osiedla lub jadącego na swoim koniu do pobliskiego sklepu. Nie ma już tego gospodarstwa, ale jest żywa pamięć mieszkańców o generale. To oni postanowili nazwać jego imieniem wewnętrzną uliczkę, którą zbudowano w miejscu jego zamieszkania - napisali mieszkańcy.

Generał walczył w obu wojach światowych. Urodził się 20 lutego 1894 w Rzeszowie, zm. 13 października 1985 w Zakopanem. Podczas I wojny światowej po bitwie pod Kaniowem z Niemcami 11 maja 1918 i rozbrojeniu Korpusu, dostał się do niewoli niemieckiej, z której uciekł. Działał w Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie Ukrainy. Podczas II wojny światowej został aresztowany przez NKWD. Więziono go w Stanisławowie, a następnie na Łubiance w Moskwie. W tym drugim miejscu, w listopadzie 1940 r. odbył rozmowy z Berią, który proponował mu tworzenie oddziałów wojska polskiego w ZSRR. Po zawarciu układu Sikorski-Majski, w sierpniu 1941 zwolniono go z więzienia.

Na wniosek gen. Władysława Andersa, dowódcy Armii Polskiej w ZSRR, został przez Naczelnego Wodza mianowany dowódcą 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty. Od marca 1942 roku dowodził wojskom ewakuowanym do Iranu. W grudniu 1945 powrócił do Polski, a następnie został przyjęty do Ludowego Wojska Polskiego. Do lipca 1946 pełnił funkcję zastępcy szefa Departamentu Piechoty i Kawalerii w Ministerstwie Obrony Narodowej. Na skutek konfliktu z gen. Karolem Świerczewskim został w lipcu 1946 (na własną prośbę) przeniesiony do rezerwy, a potem - w stan spoczynku. Do 1964 prowadził gospodarstwo rolne w Skolwinie. Przez pewien czas sprawował urząd sołtysa.