Miłośnicy szczecińskiej komunikacji miejskiej apelują o pozostawienie fragmentu starego torowiska

- Myślę, że miło byłoby, gdyby udało się odtworzyć ten fragment toru w czasie przebudowy oczywiście bez naruszania ciągłości toków szynowych toru szlakowego, czyli bez krzyżownicy i zwrotnic. Zachowanie (w sensie niepocięcia na kawałki) trochę uprości sprawę. Oczywiście same szyny nie mają jakiejś wartości zabytkowej - pochodzą z 1989 roku - zaproponował jeden z miłośników komunikacji miejskiej i użytkownik grupy "Zabytkowe torowisko na alei Wojska Polskiego" w mediach społecznościowych.
Pomysł spodobał się Miejskiemu Konserwatorowi Zabytków.

- Pomysł uważam, za bardzo ciekawy. Podobne rozwiązanie zastosowano przy najstarszej zajezdni na skrzyżowaniu al. Wojska Polskiego i ks. Piotra Skargi. W przyszłym tygodniu zwrócę się do inwestora. To on tutaj ma decydujące zdanie - mówi Michał Dębowski, MKZ.

Krótko o zabytku

To obiekt po dawnej zajezdni tramwajowej. Jego dzieje sięgają 1885 roku, kiedy to Szczecińskie Towarzystwo Tramwajowe (Stettiner Strasseneisenbahn Gesellschaft założono je w 1879 roku) wykupiło działki od spadkobierców radcy Rohma. Teren zakupiono za sumę 110 tys. marek, wraz z wyspą Jaskółczą (Rahminsel). Ponieważ spadkobierca radcy nie chciał dzielić terenu, więc musiano kupić całość.

Zabudowę, która tu się znajdowała przystosowano do roli głównej zajezdni tramwajów konnych. Były tu pomieszczenia dla 90 koni, 22 wagonów, razem z z warsztatami i magazynami paszowymi. Wraz z elektryfikacją linii tramwajowych zmieniło się też oblicze budynku. W miejsce magazynu paszowego postawiono maszynownię zasilającą linię w prąd. W końcu XIX wieku zajezdnia uzyskała kształt, który możemy z drobnymi zmianami podziwiać do dzisiaj. Przy ulicy Kolumba stanęły trzy hale wagonowe (jeszcze w 1920 część jednej z hal służyła za stajnię), kuźnia, warsztaty, wspomniana maszynownia oraz budynki mieszkalno – administracyjne. W 1990 zajezdnia miała być częściowo rozebrana. Z takim wnioskiem wystąpiło Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej. Jednak z planów nic nie wyszło, z korzyścią dla miłośników dawnego Szczecina. Trzy lata później zarząd miasta przekazał zabudowania zajezdni Szczecińskiemu Centrum Przedsiębiorczości. Swoją siedzibę znalazł tu także Szczeciński Park Naukowo – Technologiczny.