Medale za zasługi dla Szczecina

- Jestem szczęśliwy i dumy, że z woli Pana Boga, nie dość, że właśnie ukończyłem 90 lat, to jeszcze zostałem honorowo odznaczony – mówił nestor szczecińskiego teatru.

Stanisław Lagun, pionier Szczecina, obiecał, że jeszcze dziś odwiedzi kwatery pionierów na Cmentarzu Centralnym, aby przekazać im, że to ich wspólny medal.

- Nie Ja, a My wspólnie tworzyliśmy polskość w trudnych warunkach. My krzyczeliśmy: wolności! Kiedy w 1945 roku przyjechaliśmy na szczecińską ziemię nikt nie witał nas kwiatami – wspominał dawne dzieje.

Potem opowiadał o poległych już na wolnej ziemi, o tym, że pierwsze dwa rzędy grobów na kwaterze pionierów należą do dzieci umarłych z głodu, że najwięcej ciał grzebało się bezimiennie przy ul. Wawrzyniaka, a to wszystko działo się długo po drugiej wojnie.

- Proszę władze miasta o wydanie przewodnika po Cmentarzu Centralnym, żeby móc opowiedzieć o tych, co tam spoczęli. Mam tysiąc życiorysów ludzi, którzy tworzyli polskość – powiedział na koniec.

- Nie mam tak tragicznych przeżyć, jak mój przedmówca – powiedział równie wzruszony Antoni Grodzki. – Mimo wszystko należę do pokolenia, które miało swój wkład w tworzenie przemysłu spożywczego w Szczecinie. My budowaliśmy go od podstaw.

Kiedy prezydent Piotr Krzystek i przewodniczący Rady Miasta – Bazyli Baran wręczali odznaczenia Stanisławowi Lagunowi, podeszła do niego starsza pani i z wypiekami oraz przejęciem na twarzy podziękowała w imieniu dawnych tancerek i tancerzy z zespołu pieśni i tańca: – Stanisławie kochany! Dziękujemy!

Stanisław Lagun do Szczecina przybył 12 maja 1945 roku. Wychowany został na ideałach harcerstwa, co zaowocowało poświęceniem życia dla społecznikowskiej pasji. Koncentrował się przede wszystkim na pracy z dziećmi i z młodzieżą. Lista jego dokonań jest bardzo długa. Zaraz po wojnie zorganizował i kierował niemieckim Domem Kultury (rok 1950). Założył i był dyrektorem Teatru Lalek „Rusałka” - późniejszej „Pleciugi”. Tym samym stworzył pierwszą powojenną scenę lalkową dla dzieci i młodzieży. Scenę, która spełniała nie tylko artystyczne, ale również edukacyjne zadania. W 1953, po 2 miesiącach działalności, zespół teatru „Rusałka” w sali szkoły podstawowej nr 3 wystawił pierwsze przedstawienie lalkowe. Dalsze życie zawodowe Stanisław Lagun związał z placówkami upowszechniania kultury i z działalnością na rzecz dzieci i młodzieży. Prowadził między innymi amatorski zespół lalkowy w Domu Kultury w Świnoujściu, czy Dom Kultury Kolejarza w Szczecinie. W 1977 roku Stanisław Lagun zdecydował się przejść na emeryturę. Nie zaprzestał jednak aktywnej, społecznikowskiej działalności. Włączył się do prac Komitetu Pamięci Pionierów Szczecińskiej Kultury, zorganizował pielgrzymkę do Watykanu i Katynia, nawiązał bliższy kontakt z Polakami na Wileńszczyźnie. Z jego inicjatywy powołany został przy Szczecińskim Oddziale Telewizji Komitet Budowy Tablicy Pamiątkowej Pamięci Pionierów Szczecina. Mauzoleum Pamięci Pionierów zmarłych tragicznie w powojennym Szczecinie było uwieńczeniem 50–letniej działalności Stanisława Laguna w naszym mieście. Za swoja działalność został wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi. Dwa lata temu w Berlinie Stanisławowi Lagunowi wręczono Złoty Medal za Zasługi dla Pojednania i Porozumienia Między Narodami.

Antoni Grodzki – wsławił się jako długoletni pracownik przemysłu spożywczego, działacz społeczny NOT oraz nauczyciel przedmiotów zawodowych w Zespole Szkól Gospodarczych w Szczecinie. Jest absolwentem Akademii Rolniczej w Poznaniu i Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Przez wiele lat pełnił funkcje prezesa „Społem” Spółdzielni Produkcji Spożywczej w Szczecinie i nadzorował budową kombinatu piekarsko – ciastkarskiego. Opracował i wdrożył oryginalny system dokształcania i doboru młodych kadr z wyróżniających się absolwentów szkól zawodowych. Był pomysłodawcą i współorganizatorem międzynarodowych olimpiad i konkursów z wiedzy teoretycznej i praktycznej absolwentów i młodzieży uczącej się w szkołach zawodowych.

Zobacz też:

• Zatrzymały mnie tu magnolie

• Więcej zdjęć