Marsz Niepodległości w Szczecinie. Było spokojnie i... rodzinnie [wideo, zdjęcia]

- Całe rodziny z dziećmi, najmłodsi, rodzice, najstarsi, to robi wrażenie - powiedział nam Karol Wołek, wiceprezes zarządu głównego Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych, który na marsz szczeciński przyjechał z Lublina. - Pierwszy raz widzę taką jedność pokoleniową. Szczecin może być wzorcem dla całego kraju, jak łączyć się, a nie dzielić.

W kolumnie marszowej, która ruszyła do Bramy Portowej i dalej przez ulicę Bolesława Krzywoustego i aleję Piastów doszła do pl. Szarych Szeregów, uczestniczyły grupy inscenizacyjne, szczecinianie i wiele osób, które przyjechały z okolicy, a nawet z Wielkopolski i lubelskiego.

- Jestem tu, bo to uroczystość polska i mamy niepodległość - powiedział nam rezolutnie mała Agnieszka, która z Polic przyjechała z dziadkami, Blandyną i Zdzisławem Gorący. W ubiegłym roku byli na marszu w Warszawie.
Po drodze skandowano kilka haseł, w tym „Bóg - Honor - Ojczyzna” i to hasło widniało też na niesionej, długiej na kilkadziesiąt metrów białej fladze

Przed marszem, tuż po mszy świętej w katedrze, osłonięta została w bazylice w kaplicy Armii Krajowej tablica upamiętniająca oficerów i żołnierzy podziemia narodowego.

Symbolicznego aktu dokonał płk. Jan Podhorski ps. Zygzak, uczestnik Powstania Warszawskiego i żołnierz Narodowych Sił Zbrojnych.

- Pierwszy raz podczas oficjalnej uroczystości podło, że Szczecin swą przynależność do Polski wcale nie zawdzięcza komunistom, a polskiej endecji - cieszył się z tego faktu historyk, Wojciech Lizak.
Marsze niepodległościowe wywoływały dotąd dreszcz emocji, czy nie dojdzie do konfrontacji z ugrupowaniami lewackimi. Tym razem przeciwnicy narodowców nie było. Na placu Orła Białego, skąd wyruszył marsz, pojawiło się bardzo dużo rodzin z biało-czerwonymi chorągiewkami i przypiętymi kotylionami.