Na początku XV w. kamienica należała do kupca Albrechta Hohenholza. Dzisiejszą formę ma od 1547 roku. W drugiej połowie XV wieku przeszła w ręce bankierskiego rodu Loitzów. Handlowali solą, śledziami i zbożem z wieloma krajami Europy. Do ich klientów należeli również Jagiellonowie. Później Loitzowie założyli banki i kantory, których sieć rozrastała się dzięki powiązaniom rodzinnym. Interesy prowadziła wdowa po zmarłym w 1539 roku Hansie – Anna i jej czterej synowie: Michał, Szymon, Stefan i Hans.
Loitzowie udzielili pokaźnej pożyczki elektorowi brandenburskiemu – Joachimowi II. Kredyt dostał od nich również król polski Zygmunt August, który potrzebował pieniędzy na rozbudowę morskiej floty. Śmierć elektora i wymarcie dynastii Jagiellonów, to główne przyczyny bankructwa Loitzów w 1572 r. Nie miał kto oddać im należności. Hans Loitz, obawiając się zemsty ze strony mieszczan, uciekł do Krakowa, gdzie pracował w polskiej dyplomacji. Pozostali członkowie rodziny po kryjomu opuścili Szczecin. Ich upadek zachwiał gospodarką rynkową ówczesnej Europy.
Po katastrofie finansowej siedziba Loitzów przeszła w inne ręce. Najpierw na własność Książąt Pomorskich. W połowie XVII wieku w ręce radcy szwedzkiego Rosenhandta, a od początku następnego wieku przybyłych ze Szwajcarii braci Dubendorf, którzy założyli tu cukiernię.
Podczas II wojny światowej gmach spłonął. Pozostały tylko ściany zewnętrzne, które ze względu na walory architektoniczne zabezpieczono, a w 1958 r. odbudowano łącznie z okolicznymi zabytkowymi budynkami. Był to pierwszy po wojnie całkowicie odbudowany zabytkowy budynek w Szczecinie.
Zmarł Jan Ptaszyn Wróblewski
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
