Jest to monodram wyreżyserowany przez mistrzynię słowa Irenę Jun w wykonaniu Krystyny Maksymowicz. W przedstawieniu skarby poezji romantycznej jak słynne „Chodzi mi o to, aby język giętki, powiedział wszystko co pomyśli głowa…” oraz podobne połączone zostały z dźwiękami mis i gongów tybetańskich. To ma być Beniowski z portretem kobiety w tle. Kobieta w kilku odsłonach: Aniela, Swentyna, Madonny.
Krystyna Maksymowicz, która zagra w monodramie, jest absolwentką wydziału aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu (1987). Zadebiutowała jeszcze w trakcie studiów na deskach Teatru im. Kochanowskiego rolą Marcjanny w „Zdziczeniu obyczajów pośmiertnych”.
Od 1998 Krystyna Maksymowicz pracuje w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Jej pierwsza rola to Córka w „Powrocie skazańca” w reżyserii Anny Augustynowicz. W tej chwili można ją oglądać w takich przedstawieniach jak: Zemsta, Wesele, Białe baloniki, Morze otwarte czy Moralność pani Dulskiej.
Reżyserka Irena Jun jest wybitną aktorką teatralną, jedną z najlepszych odtwórczyń ról Beckettowskich. W latach 90. artystka wielokrotnie też sama reżyserowała przedstawienia. Były to przeważnie kameralne wieczory poświęcone wielkiej poezji polskiej: "Ballady i romanse" Adama Mickiewicza (Teatr Współczesny w Szczecinie, 1995), "Pan Tadeusz" (Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu, 1998), "Dziady. Część II" (Teatr Współczesny w Szczecinie, 1999).
Do premierowego przedstawienia oprawę dźwiękową przygotowała Zofia Komołowska.
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
