W 1859 przekształcono dworzec w przelotowy, budując obecny układ torów przez północną część Kępy Parnickiej i obecny dworzec Szczecin Port Centralny.
W 1836 założono w Berlinie Komitet Budowy Kolei Berlińsko-Szczecińskiej. 15 sierpnia 1843 pierwszy pociąg z Berlina wjechał na dworzec o ówczesnej nazwie Berlinerbahnhof, czyli Dworzec Berliński, dając początek linii kolejowych na Pomorzu.
Dworzec był pierwszym etapem do likwidacji obwarowań miejskich Fortu Prusy (Fort Preußen). Linia ta kończyła się w Berlinie na Dworcu Szczecińskim (Berlin Stettiner Bahnhof, późniejszy Berlin Nordbahnhof).
W 1846 zbudowano linię kolejową do Stargardu Szczecińskiego (do 1848 przedłużoną do Poznania). Linia ta dobiegała do linii berlińskiej pod kątem prostym, bowiem dworzec był wówczas dworcem czołowym. Wymagało to wydrążenia 100-metrowego tunelu w skarpie wzgórza.
Od dworca układ torów prowadził wówczas przez południową część Kępy Parnickiej (obecną ul. Maklerską, niem. nazwa Eisenbahnstraße, czyli ul. Kolei Żelaznej), wzdłuż Kanału Rybnego (do 1859) oraz przez wyspę Siedlińską Kępę i wzdłuż obecnej ul. Hangarowej do dworca w Dąbiu.
W 1898 roku z dworca poprowadzono ostatnią linię – do Jasienicy. W skarpie została zlokalizowana nieczynna już lokomotywownia. A wizyta na dworcu kolejowym może obfitować w spotkanie ze starym Szczecinem. Na jednym z peronów można znaleźć tę pokrywę, wykonaną przez odlewnię żeliwa braci Klencke z Hemelingen (dziś to część Bremy).
Bydgoska policja pokazała filmy z wypadków z tramwajami i autobusami
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
