Blok z dreszczykiem

Krasińskiego 92, „zarządzanym” przez Spółdzielnię Mieszkaniową „Wspólny Dom” straszą wybite szyby do klatki schodowej na parterze. Nie tylko straszą, stanowią też ogromne zagrożenie – nie chcę nawet myśleć co by się stało, gdyby małe dziecko biegnąc nadziało się na ostre kanty szyb. Nie potrzeba chyba zbytniej wyobraźni.
Konieczność wymiany szyb zgłaszała już trzykrotnie moja małżonka. Z tego co wiemy robiło to wielu innych mieszkańców. Co w odpowiedzi? Tradycyjna „spychologia”, obiecanki, a nic się do tej pory nie zmieniło.

Postanowiłem zrobić zdjęcia i przesłać je państwu – może to coś pomoże. Nie chodzi już o samą estetykę, bo da się z tym przecież żyć – tu chodzi o bezpieczeństwo!

A tak, gdy już się wybrałem z tym aparatem – postanowiłem zrobić „małą sesję”.

Nie myślcie Państwo, że są to zdjęcia z lat pięćdziesiątych ubiegłego stulecia, nie są to też zdjęcia z Czeczenii – to autentyczne fotografie wykonane w bloku na osiedlu Piastowskim przy ul. Krasińskiego 92. Spółdzielnia Mieszkaniowa „Wspólny Dom” (o ile wiem, jedna z najdroższych w Szczecinie, jeżeli chodzi o wysokość czynszów) nie uważa, by stosowne było zapewnienie światła przy wejściach na schody na poszczególne piętra (jak ciemno to przyjemno??), by usunąć zwisające kable czy poniszczone kontakty (życie „z prądem” to taki dreszczyk emocji?), czy wreszcie by naprawić zamek do drzwi wejściowych do budynku. A windą się pobawić – czemu nie?? Zawsze można jakaś staruszkę między piętrami zatrzymać, dostęp do skrzynki z wyłącznikiem windy mają jak widać wszyscy.

Ja już się nie fatygowałem nawet do piwnicy, na poszczególne piętra, czy do zsypu – uwierzcie mi państwo – dno. To za co się bierze pieniądze – postawić można tradycyjne pytanie? Do wesołego miasteczka lub do „komnaty strachów” wolałbym się wybierać wtedy, kiedy miałbym na to ochotę, a nie tam po prostu mieszkać. No i przypominam – jest rok 2007, a Polska jest od trzech lat członkiem UE. Unia do „Wspólnego Domu” chyba jeszcze nie dotarła.