9. Bałtyckie Biennale Sztuki Współczesnej w Szczecinie

Małgorzata Klimczak
[email protected]

Dziewiąta edycja Bałtyckiego Biennale Sztuki Współczesnej w Szczecinie „Ciemna strona księżyca” to międzynarodowy projekt składający się z wystawy sztuki współczesnej, programu edukacyjno-warsztatowego oraz cyklu spotkań z artystami, realizowanego we współpracy z Akademią Sztuki w Szczecinie.

Tegoroczna wystawa jest kontynuacją unikalnego projektu, jakim jest program Mare Articum, którego celem jest prezentacja sztuki najnowszej wraz z towarzyszącym jej dyskursem teoretycznym.

Jednym z podstawowych jego elementów jest Bałtyckie Biennale Sztuki Współczesnej realizowane w Szczecinie od połowy lat 90., wpisujące się w cykl  najważniejszych imprez artystycznych w regionie Morza Bałtyckiego.

Biennale będzie się odbywać w Muzeum Narodowym oraz Klubie 13muz.

– Zorganizujemy wystawę towarzyszącą Bartosza Otockiego „Czy jest bezpiecznie?” – mówi Krzysztof KED Olszewski, dyrektor artystyczny Klubu 13muz. – Oprócz tej wystawy na Alei Kwiatowej będzie koncert projektu S-IN City Tribe, a w nowym klubie w podziemiach będą realizowane projekty artystyczne.

W Biennale włączyła się także Akademia Sztuki w Szczecinie.

– U nas odbywać się będą gościnne wykłady 6. artystów zaproszonych na Biennale – mówi Piotr Klimek z Akademii Sztuki. – Wykłady będą w języku angielskim i francuskim. Uczestniczyć w nich mogą nie tylko nasi studenci, ale także wszyscy chętni.

Idea wystawy „Ciemna strona księżyca” stanowi część projektu kuratorskiego analizującego mechanizmy formowania się zbiorowej tożsamości i kolektywnych wyobrażeń. Dotychczas zrealizowane zostały trzy wystawy skupione na polityce tożsamościowej: „Zatrute źródło” (2007), „Bałtyk / Bałkany. Reinscenizując przeszłość” (2008) oraz „Dystopijne rzeczywistości / idylliczne łąki” (2009).

Pierwsza wystawa z wyżej wymienionego cyklu stanowiła przyczynek do studium kształtowania się podwalin narodu, narodowych powinności oraz idei nacjonalizmu
i została przygotowana na bazie najnowszej sztuki polskiej; druga poszerzyła pole obserwacji, skupiając uwagę na doświadczeniach makroregionalnych (obszar basenu Morza Bałtyckiego i Półwyspu Bałkańskiego) oraz mentalnych efektach doświadczenia komunizmu; trzecia miała charakter paneuropejski i została poświęcona Europie jako dynamicznemu projektowi politycznemu, intelektualnemu i etycznemu.