44. Kontrapunkt czas zacząć! Teatralna wiosna w Szczecinie

Wideo: Montaż: Łukasz Nyks/Jarosław Majdziński, Muzyka: Piotr Klimek.__

Do niedzieli czeka nas prawdziwa uczta - czternaście spektakli konkursowych, teatry z Chorwacji, Szwajcarii, Norwegii i Niemiec, pokazy w Szczecinie i w Niemczech a także dwa plenerowe widowiska - „Titanic” i „Klątwa”. W finale wystąpi Narodowy Teatr Stary z Krakowa ze spektaklem "Król umiera, czyli ceremonie".

**Zobacz też:

**

I w tym roku Kontrapunktu nie zabraknie również za naszą zachodnią granicą. Festiwal od 2007 roku gości również w Berlinie, a polska publiczność spędza jeden dzień festiwalowy, oglądając spektakle konkursowe na najważniejszych deskach teatralnych stolicy Niemiec.

Podczas konkursu zaprezentowanych zostanie 14 spektakli, z czego tylko 6 to spektakle z Polski. Zobaczymy między innymi Narodowy Stary Teatr z Krakowa, który oprócz spektaklu konkursowego, w finale festiwalu wystawi "Król umiera, czyli ceremonie" z udziałem Anny Dymnej i Jerzego Treli. W Szczecinie pojawi także Teatr Studio z Warszawy i Teatr Montownia.

Zagraniczne teatry przyjadą z Chorwacji, Szwajcarii, Norwegii i Niemiec. Na jeden dzień widzowie przeniosą się też do Berlina, gdzie na scenach trzech niemieckich teatrów obejrzą trzy przedstawienia konkursowe.

Kontrapunkt 2009, 22-26 kwietnia, miejsca różne, bilety na poszczególne spektakle - 25 zł, bilet na koncert inauguracyjny 15 zł, Północ Teatrów – 5 zł, spektakle plenerowe (Titanic, Klątwa) – wstęp wolny

XLIV Przegląd Teatrów Małych Form Kontrapunkt 2009

środa | czwartek | piątek | sobota | niedziela

Zobacz też: Kontrapunkt 2009: Poznaliśmy program (wideo)

Kontrapunkt 2009 - program na środę:

10.00 – dyskusja panelowa „Teatr – miejsce uwodzenia” (Teatr Mały), wstęp wolny
13.30 – film „Z-boczona historia kina” (Teatr Mały), wstęp wolny
16.30 (A+B) – II Symfonia Pawła Mykietyna (Filharmonia Szczecińska), inauguracja festiwalu
17.45 (B) – „blogi.pl” / Narodowy Stary Teatr, Kraków (Studio S1 PR Szczecin / SP nr 46)
18.30 (A) – „Utwór sentymentalny na czterech aktorów” / Teatr Montownia, Warszawa (Teatr Kana)
20.30 (A+B) – „Obwohl ich Dich kenne” / Nico and the Navigators, Berlin (Teatr Współczesny)
22.20 (B) – „Utwór sentymentalny na czterech aktorów” / Teatr Montownia, Warszawa (Teatr Kana)
22.30 (A) – „blogi.pl” / Narodowy Stary Teatr, Kraków (Studio S1 PR Szczecin / SP nr 46)

Szczegółowy opis programu festiwalu:

• Koncert muzyki Pawła Mykietyna - II Symfonia

Wykonawcy: Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Szczecińskiej
Dyrygent: Zygmunt Rychert

Paweł Mykietyn – jeden z najbardziej cenionych kompozytorów młodszego pokolenia, komponuje także muzykę dla teatru, od lat współpracuje z  Krzysztofem Warlikowskim i Grzegorzem Jarzyną.

W czerwcu 2008 za swoją II Symfonię otrzymał jako pierwszy nagrodę mediów publicznych Opus w dziedzinie muzyki poważnej. Nagroda przyznawana jest przez Telewizję polską S.A. i Polskie Radio S.A. Jury jednogłośnie wyłoniło zwycięzcę, określając kompozycję Mykietyna jako dzieło będące godną kontynuacją twórczości Witolda Lutosławskiego i otwierające polską muzykę na XXI wiek.

• Dyskusja panelowa  - "Teatr –  miejsce uwodzenia"

opracowanie merytoryczne: dr hab. Robert Cieślak

Tradycją stały się towarzyszące KONTRAPUNKTOWI spotkania, pozwalające na formułowanie w przystępny sposób naukowych refleksji o historii i stanie obecnym dramatu, teatru i krytyki teatralnej. W tym roku proponujemy dyskusję wokół silnie zakorzenionego w myśli ponowoczesnej problemu uwodzenia. Rozmaite aspekty tego zagadnienia, widziane w perspektywie sztuki teatru, dzięki wypowiedziom naszych dyskutantów, powinny ułożyć się w szeroką panoramę współzależności tego, co teatralne z tym, co w naszej kulturze odziedziczone po myśli filozoficznej Sørena Kierkegaarda czy Fryderyka Nietzschego, a twórczo rozwinięte m.in. przez Michela Foucaulta, Jeana Baudrillarda, Rolanda Barthes’a, Julię Kristevą, Zygmunta Baumana, Slavoja Żiżka, Krystynę Wilkoszewską, Iwonę Lorenc czy Pawła Dybla, a także co trwałe i rozpoznawalne w takim znaku kulturowym, jakim jest wciąż postać Don Giovanniego rozumiana jako prefiguracja współczesnego, nigdy nienasyconego i niespełnionego dążenia do realizacji różnego typu popędów.

Tytułowy temat uwodzenia chcemy zatem rozumieć nie tylko jako zespół zachowań zmierzających do zdobycia i fizycznego zniewolenia drugiej osoby, lecz także – a nawet przede wszystkim – jako szereg uwarunkowań wpływających na artystyczną artykulację emocji, wywiedzionych ze związków estetyki i władzy, obrazu i spojrzenia, języka (retoryki) oraz ciała/cielesności.

Do dyskusji panelowej oraz dysputy naukowej zaprosiliśmy specjalistów w dziedzinie teatrologii, kulturoznawstwa, literaturoznawstwa, ponowoczesnej krytyki sztuki, socjologii, a także problematyki gender i queer. W spotkaniach poświęconych teatrowi jako miejscu uwodzenia wezmą więc udział m.in. reprezentanci takich ośrodków naukowych, jak Instytut Sztuki PAN, Akademia Teatralna, Gender Studies Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytety: Gdański, Łódzki, Opolski, Śląski, Warszawski i Szczeciński.

Zapis dyskusji panelowej ukaże się drukiem w materiałach festiwalowych. Efektem dysputy naukowej będzie publikacja tomu „Teatr – miejsce uwodzenia”.
Robert Cieślak

• "Z-boczona historia kina", reż. Sophie Fiennes

Slavoj Žižek uważany jest za najciekawszego myśliciela naszych czasów. Znany filozof, psychoanalityk i myśliciel, autor ponad 50 książek o ogromnej rozpiętości tematycznej od opery po religię i wojnę w Iraku okazuje się wytrawnym znawcą kina. Czego może szukać w kinie wielki myśliciel?

• "blogi.pl" - Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej

Scenariusz

na podstawie bloga www.barbarella.blog.pl: Jacek Poniedziałek,

na podstawie bloga www.mydziecisieci.blog.pl: Dorota Masłowska,

na podstawie bloga www.formaprzetrwalnikowa.blox.pl: Szymon Wróblewski

Reżyseria: Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Szymon Kaczmarek, Radek Rychcik

Występują: Iwona Bielska, Małgorzata Zawadza, Adam Nawojczyk, Katarzyna Krzanowska

Sztuka składająca się z trzech niezależnych części, jednoaktówek. Każda z nich powstała na bazie bloga jednego z bohaterów.

Pierwsza część to pamiętnik dojrzałej kobiety zmagającej się z codziennością i swoimi słabościami, nieco sfrustrowanej, inteligentnej, świadomej siebie oraz zasad kierujących współczesnym światem w którym każdy jest towarem. Zdaje sobie sprawę z absurdalności mód, które przez media kierują naszym życiem, kpi z nich, a jednocześnie się im poddaje.

Kolejna, druga część to zapis refleksji nastoletniej dziewczyny, która w sposób brutalny, jednocześnie bardzo dowcipny komentuje otaczającą ją rzeczywistość. Natłok błyskotliwycah i barwnych przemyśleń w wyjątkowy sposób obrazuje otaczający świat, w których (tak jak i w naszej rzeczywistości) można się zgubić.

Ostatnia trzecia część przedstawia wyznania studentki, emigrantki poszukującej drogi do godnego życia oraz właściwego miejsca dla siebie. Jest gotowa do poświęceń, odważna i niestety rozczarowana światem.

Niebanalna, a czasem bardzo zaskakująca forma przedstawienia, przystępność, zabawa językiem literackim i potocznym oraz świetna gra aktorska dają gwarancję dobrze spędzonego czasu.
www.pozatym.pl

• "Utwór sentymentalny na czterech aktorów" - Teatr Montownia

Scenariusz: Piotr Cieplak i Teatr Montownia
Reżyseria: Piotr Cieplak
Scenografia: Paulina Czernek
Muzyka: Sza/Za (Szamburski/Zakrocki)
Występują: Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

„Utwór sentymentalny na czterech aktorów” to trzecie spotkanie zespołu Teatru Montownia z Piotrem Cieplakiem. Jest to spektakl mający zamykać tryptyk historii pokazywanych przez reżysera w Teatrze Montownia. Tym razem w zamkniętej, ograniczonej przestrzeni sceny, a zarazem w zamknietej przestrzeni podwórka, opowiedziane zostaną historie lokatorów kamienicy. Zwyczajne-niezwyczajne losy czterech panów krzyżują się i splatają w tragikomicznym finale, a ich słodko-gorzkie perypetie sumują się w wypowiedź o pochwale świata i jego tajemnic.

Historie zostaną opowiedziane bez słów – za pomocą ciała, gestu oraz kartonu, sznurka, bambusowych drążków i oczywiście muzyki, dzięki czemu będą zrozumiałe pod każdą szerokością geograficzną. Świat stworzony na scenie to papierowa rzeczywistość ze snu, bez komputerów, nowoczesnej techniki, ale niemniej skomplikowana i zaskakująca precyzyjną strukturą oraz… precyzją puszczonej w ruch maszynerii teatralnej.
Materiały teatru

• „Obwohl ich dich kenne”**- Nico and the Navigators (Niemcy)**

W koprodukcji z festiwalem Internationales Figurentheater Festival Erlangen, z festiwalem Festival de Marseille,  z teatrem Grand Theatre Groningen  I festiwalem Inteatro-Festival Polverigi.

Wspierane ze środków Landu Berlin, Fundacji: des Fonds Darstellende Künste e.V .  i Fundacji: Rusch-Stiftung

Reżyseria: Nicola Hümpel

Scenografia: Oliver Proske
Światło: Arnaud Poumarat
Kostiumy: Frauke Ritter, Nicola Hümpel
Muzyka: Mattef Kuhlmey
Grafika: Oliver Dix
Obrazy, zdjęcia: Lidia Krawczyk, Wojtek Kubiak
Wideo: Oczy Niebieskie
Wystepują: Martin Clausen, Adrian Gillott,Yui Kawaguchi / Miyoko Urayama, Alberto Spagone / Oliver Zgorelec

Nico and the Navigators w swojej nowej sztuce o przyjaźni opowiadają o samodzielnie wybranych, a jednak przymusowych relacjach międzyludzkich i przyjacielskich spiskach. Z przekorą i wniknięciem w małe niepowodzenia dotykają ponownie ran epoki. W towarzystwie wiolonczeli i keyboardu cztery postaci czterech nacji (z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Japonii i Włoch) wytrwale toczą walkę: wzbudzić zainteresowanie innych lub je powstrzymać.

Przygotowaniu sztuki posłużyły między innymi teksty listów wymienianych pomiędzy Friedrichem Nietzschem i Richardem Wagnerem, jak też pomiędzy Schillerem i Goethem.
Materiały teatru

****