Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Wilk w Puszczy Bukowej! PIERWSZE takie nagranie? [WIDEO]

Anna Folkman
Anna Folkman
Prawdopodobnie przywędrował do nas z Puszczy Goleniowskiej i w niedzielę postanowił urządzić sobie spacer po Puszczy Bukowej. Czujnym okiem zauważył go Łukasz Mozolewski, który nagrał poczynania wilka na naszych terenach. Znawcy przyznają, że to bardzo wyjątkowa sytuacja.

- Prawdopodobnie to pierwszy wilk zarejestrowany kamerą/aparatem fotograficznym w naszej puszczy - mówi Paweł Herbut z Klubu Kniejołaza. - W rejonie Puszczy Bukowej wilki nie bytują na stałe. Zarejestrowany osobnik, to najprawdopodobniej wilk "wędrownik". Pobliskie kompleksy leśne zasiedlone przez wilki, to Puszcza Goleniowska i lasy w okolicach Chojny.

Wilki najbardziej aktywne są wieczorem i nad ranem. Obserwacje wilka przez przeciętnych turystów, to rzadkość. Szczególnie z bliskiej odległości.

- Zwierzęta te są bardzo płochliwe i z daleka wyczuwają obecność ludzi. Uważny obserwator ma największe szanse zobaczyć wilka z dużej odległości, na terenach otwartych, przy lasach. To są nieporównywalnie rzadsze spotkania niż z sarnami, dzikami, czy jeleniami - dodaje Herbut. - Puszcza nie jest miejscem stałego bytowania wilków. Do tej pory docierały do nas sygnały jedynie o pozostawionych śladach, odchodach itp.

Michał Figura ze Stowarzyszenia dla Natury „Wilk” mówi wprost, że nagranie wilka to spore szczęście.

- Zachowanie tego osobnika jest jak najbardziej naturalne. W Puszczy Goleniowskiej występuje jedna wilcza rodzina więc sfilmowany osobnik to zapewne jeden z jej członków - mówi Michał Figura. - Obserwacje wilków są rzadkie i zazwyczaj długo wyczekiwane przez miłośników przyrody, choć zdarzają się także takie z zaskoczenia. Nie trwają one zbyt długo ponieważ zwierze ucieka.

Czytaj również:

W Polsce występują trzy duże drapieżniki: wilk, ryś i niedźwiedź brunatny. Wszystkie są gatunkami chronionymi przez polskie prawo, niedźwiedź od 1952 r., ryś od 1995 r., a wilk w całym kraju od 1998 r.

Wilk jest bezpośrednim przodkiem psa, jednak wygląda inaczej, niż większość współczesnych ras psów. Ma sylwetkę maratończyka, z wąską klatką piersiową, chudym zadem oraz długimi kończynami. Umożliwia mu to wytrwały chód, a w razie konieczności szybki, długodystansowy bieg. Ogon wilka jest puszysty i zakończony ciemnymi włosami, swobodnie zwieszony sięga do stawu skokowego tylnych łap. Głowa jest duża, z szerokim czołem, długim pyskiem, skośnie ustawionymi miodowo-żółtymi oczami i sterczącymi, stosunkowo krótkimi uszami. Dorosłe samce są większe od samic o ok. 10–20 proc. Masa ciała dorosłych samców to ok. 40-45 kg, a samic średnio 35 kg.

Wilki zamieszkujące Polskę mają najczęściej umaszczenie płowo-beżowe, z brązowo-czarnym grzbietem i mocno rudym tyłem uszu i głowy. Zdarzają się osobniki jaśniej ubarwione lub ciemniejsze (zawsze jednak tył głowy i uszu jest rudy), natomiast wilki jednolicie czarne, jasno-szare lub białe w Polsce nie występują.

Umięśniona, silna szyja wraz z niezwykle mocnymi mięśniami łączącymi żuchwę i szczękę, uzbrojonymi w imponujące zęby (kły, siekacze i łamacze), są jedyną bronią wilków, dlatego też osobniki, których zęby są uszkodzone, mają mniejsze szanse na przeżycie. Wilki znane są ze świetnego węchu, który obok fenomenalnego słuchu jest dla nich najbardziej istotnym narzędziem komunikowania się z przedstawicielami tego samego gatunku oraz pozyskiwania informacji o otaczającym środowisku.

Natomiast wzrok wilków jest słabszy. Szczególnie za dnia drapieżniki te widzą gorzej niż ludzie, nieostro, dostrzegają lepiej obiekty poruszające się, niż nieruchome. Są na dodatek daltonistami, rozpoznają głównie kolor szary, oraz żółty i niebieski. Pole widzenia mają szersze niż u ludzi, ale zdolność akomodacji na krótki dystans jest mniejsza. Nocą wilki widzą natomiast zdecydowanie lepiej niż ludzie, co ułatwia im dostrzeżenie zdobyczy.

Polowanie na znacznie większe od siebie zwierzęta, jakimi są dzikie zwierzęta kopytne, to niezwykle ryzykowny i wyczerpujący sposób życia. Powoduje to, iż wilki żyją zwykle o połowę krócej niż psy. Średnia długość życia wilka w Ameryce Północnej i w Skandynawii (stamtąd są dane) wynosi 6 lat.

Wilki żyją w grupach rodzinnych. Wilcza rodzina składa się z jednej pary rodzicielskiej oraz jej potomstwa z obecnego i poprzedniego sezonu lub dwóch. Czasami członkiem rodziny jest brat lub siostra jednego z rodziców. Do takiej grupy może się przyłączyć obcy osobnik, ale nie jest to zjawisko częste. W Polsce wilcze rodziny liczą średnio od 4 do 6 osobników, ale wielkość ta może się wahać od 2 do nawet 12 wilków. Duże rodziny (8-12 osobników), obserwowane na początku zimy, nie trwają długo, szybko odchodzi z nich najstarsze potomstwo, a pozostają rodzice i osobniki młodociane.

Podstawą diety wilków w Polsce są dzikie ssaki kopytne. Stanowią one najczęściej ponad 90 proc. masy zjedzonego przez nie pokarmu. Wilki polują najczęściej na jelenie, sarny i dziki, choć są w stanie zabić także łosia. Dietę uzupełniają mniejszymi ofiarami, m.in. bobrami i zającami, czasami borsukami, bardzo rzadko jedzą gryzonie. Zabijają też lisy, wałęsające się psy i koty.

Więcej o zachowaniu i życiu wilków na www.polskiwilk.org.pl.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wideo

Materiał oryginalny: Wilk w Puszczy Bukowej! PIERWSZE takie nagranie? [WIDEO] - Głos Szczeciński

Wróć na szczecin.naszemiasto.pl Nasze Miasto